chorąży - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

osoba będąca w dawnej Polsce wysokim urzędnikiem ziemskim, noszącym chorągiew królewską lub ziemską podczas uroczystości państwowych, bądź posiadająca tytuł honorowy stanowiący późniejszy odpowiednik tego urzędu

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

urzędy i ich funkcjonowanie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

Połączenia

chorąży kaliski, poznański, sieradzki...
tytuł chorążego

Cytaty

	[...] Zawisza Gruszczyński, chorąży sieradzki, uzyskał czwartą część sołectwa we wsi Bierzwienna [...] źródło: NKJP: Stanisław Marian Zajączkowski: Lokacje osad wiejskich na prawie niemieckim na obszarze przedrozbiorowego powiatu łęczyckiego do lat siedemdziesiątych szesnastego wieku, 2003
	Krakowski Loret, bo i tak nazywają tę budowlę, powstał w latach 1712-1719. Zbudowany został z inicjatywy fundatora klasztoru i kościoła, chorążego zatorskiego, Wojciecha Dembińskiego. źródło: NKJP: Andrzej Nazar: Gospodarstwo Matki Boskiej, Dziennik Polski, 2000-12-06
	Jakub zastawił Tuligłowy w Przemyskiem za 300 grzywien Janowi Dolińskiemu, chorążemu przemyskiemu. źródło: NKJP: Alicja Szymczakowa: Szlachta sieradzka w XV w.: magnifici et generosi, 1998
	Właściciele Międzychodu bywali starostami wielkopolskimi, chorążymi poznańskimi, kasztelanami międzyrzeckimi [...] źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 20.01.2004

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	chorąży	chorążowie	ndepr
M.	chorąży	chorąże	depr
D.	chorążego	chorążych
C.	chorążemu	chorążym
B.	chorążego	chorążych
N.	chorążym	chorążymi
Ms.	chorążym	chorążych
W.	chorąży	chorążowie	ndepr
W.	chorąży	chorąże	depr

Składnia

+

chorąży

+

(JAKI)

Pochodzenie

Zob. chorągiew