rozczarować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

doznać przykrego uczucia wywołanego tym, że zdarzenia potoczyły się nie tak, jak dana osoba oczekiwała

[rosczarować sie] lub pot. [roszczarować sie]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

sparzyć się
zawieść się

	Inwestorzy, którzy liczyli na zmiany w obowiązującym prawie pracy na korzyść zatrudniającego, rozczarowali się decyzją parlamentu. źródło: NKJP: Marya Fogel: Rosyjskie prawo utrudnia życie pracodawcom, Gazeta Wyborcza,1994-05-16
	Potok rozczarował się ciężko, przerwał studia, wyjechał z Krakowa i został jakimś guwernerem w majątku koło Brodów. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Głowa Minotaura, 2009
	Jeżeli przyjąć, że rządy Wielkiej Brytanii i Francji rozczarowały się do polityki Becka, to i tak znaczenie tego dla możliwości Polski wydaje się w sumie niewielkie. źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995
	Drugi kwartał będzie na giełdach całkiem niezły, ale później inwestorzy rozczarują się, że poprawa światowej gospodarki nie następuje tak szybko, jakby chcieli. źródło: NKJP: Piotr Stasiak: Rady na kiepskie czasy, Polityka, 2009-04-18
	- Nie znam dżudo - odrzekła Kaśka. - Nie? - rozczarował się Wiewiórka. źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozczarowałem się +(e)m się rozczarował	rozczarowałam się +(e)m się rozczarowała	rozczarowałom się +(e)m się rozczarowało	rozczarowaliśmy się +(e)śmy się rozczarowali	rozczarowałyśmy się +(e)śmy się rozczarowały
2 os.	rozczarowałeś się +(e)ś się rozczarował	rozczarowałaś się +(e)ś się rozczarowała	rozczarowałoś się +(e)ś się rozczarowało	rozczarowaliście się +(e)ście się rozczarowali	rozczarowałyście się +(e)ście się rozczarowały
3 os.	rozczarował się	rozczarowała się	rozczarowało się	rozczarowali się	rozczarowały się

bezosobnik: rozczarowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozczarujmy się
2 os.	rozczaruj się	rozczarujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozczarowałbym się bym się rozczarował	rozczarowałabym się bym się rozczarowała	rozczarowałobym się bym się rozczarowało	rozczarowalibyśmy się byśmy się rozczarowali	rozczarowałybyśmy się byśmy się rozczarowały
2 os.	rozczarowałbyś się byś się rozczarował	rozczarowałabyś się byś się rozczarowała	rozczarowałobyś się byś się rozczarowało	rozczarowalibyście się byście się rozczarowali	rozczarowałybyście się byście się rozczarowały
3 os.	rozczarowałby się by się rozczarował	rozczarowałaby się by się rozczarowała	rozczarowałoby się by się rozczarowało	rozczarowaliby się by się rozczarowali	rozczarowałyby się by się rozczarowały

bezosobnik: rozczarowano by się

bezokolicznik: rozczarować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozczarowawszy się

gerundium: rozczarowanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: rozczarowywać się

Por. rozczarować .
Zob. czarować