-
1.
część mebla, z którą stykają się plecy siedzącego -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
meble i wystrój wnętrz -
- niskie, wysokie; rzeźbione, wyściełane oparcie
- oparcie fotela, kanapy, krzesła, ławki, wersalki
- rzucić coś na oparcie; przewiesić coś przez oparcie
- powiesić, zawiesić coś na oparciu
-
Pater z rezygnacją zamknął oczy, dotknął plecami oparcia krzesła i odchylił głowę.
źródło: NKJP: Marek Krajewski, Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009
– Piekara przysunął bliżej drugie krzesło. – Pan uważa, bo oparcie się trochę rusza, ale ja swojego nie oddam, przez ten kręgosłup, rozumie pan...
źródło: NKJP; Tomasz Konatkowski: Wilcza wyspa, 2006
Zobaczyła gołębia. Przysiadł na oparciu ławki i spoglądał na Lidkę inaczej niż kiedyś - ze smutkiem i niepokojem.
źródło: NKJP: Robert Urbański, Jacek Kondracki: Operacja „Dunaj”, 2009
Stoliki jak na kawiarnię wydawały mi się zbyt masywne. Oparcia u krzeseł pod głowę prawie sięgały, a w ogóle krzesła nie były za wygodne.
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. oparcie
oparcia
D. oparcia
oparć
C. oparciu
oparciom
B. oparcie
oparcia
N. oparciem
oparciami
Ms. oparciu
oparciach
W. oparcie
oparcia
-
+ oparcie + CZEGO -
Zob. oprzeć , przeć (przed siebie)