grzebać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. przeszukiwać lub przeglądać coś, żeby się z czymś zapoznać lub coś odnaleźć

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

grzebać się w aktach, w dokumentach, w historii, w książkach, w papierach; w przeszłości; we wspomnieniach

	Policjanci przestają się grzebać w papierach, wychodzą zza biurek i ruszają na ulice. źródło: NKJP: Bez przebaczenia, Życie, 2000-02-10
	Porównują nazwiska, lustrują krewnych i przyjaciół, grzebią się w donosach, jakie na nich pisano. źródło: NKJP: Daniel Passent: Wzmożenie moralne, Polityka, 2005-03-12
	Patrzył na świat z dystansu, nie grzebał się w szczegółach, szukał syntezy. źródło: NKJP: Piotr Dominiak: Ekonomista bardzo nietypowy, Dziennik Bałtycki, 2006-05-12
	Tony papierów przeróżnych tworzą zaciszny zakątek, komputer najlepszym przyjacielem. Zagłębia się w akta, wyliczenia, z zapałem grzebiąc się w dokumentach. źródło: NKJP: Gabriela Nowicka: „Stukot drukarek&”, Akant, 2008-01
	Przestańmy w końcu tylko grzebać się w przeszłości, pomyślmy o przyszłości. źródło: NKJP: Telefoniczna opinia publiczna, Gazeta Wyborcza, 1995-09-19

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	grzebałem się +(e)m się grzebał	grzebałam się +(e)m się grzebała	grzebałom się +(e)m się grzebało	grzebaliśmy się +(e)śmy się grzebali	grzebałyśmy się +(e)śmy się grzebały
2 os.	grzebałeś się +(e)ś się grzebał	grzebałaś się +(e)ś się grzebała	grzebałoś się +(e)ś się grzebało	grzebaliście się +(e)ście się grzebali	grzebałyście się +(e)ście się grzebały
3 os.	grzebał się	grzebała się	grzebało się	grzebali się	grzebały się

bezosobnik: grzebano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się grzebał będę się grzebać	będę się grzebała będę się grzebać	będę się grzebało będę się grzebać	będziemy się grzebali będziemy się grzebać	będziemy się grzebały będziemy się grzebać
2 os.	będziesz się grzebał będziesz się grzebać	będziesz się grzebała będziesz się grzebać	będziesz się grzebało będziesz się grzebać	będziecie się grzebali będziecie się grzebać	będziecie się grzebały będziecie się grzebać
3 os.	będzie się grzebał będzie się grzebać	będzie się grzebała będzie się grzebać	będzie się grzebało będzie się grzebać	będą się grzebali będą się grzebać	będą się grzebały będą się grzebać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		grzebmy się
2 os.	grzeb się	grzebcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	grzebałbym się bym się grzebał	grzebałabym się bym się grzebała	grzebałobym się bym się grzebało	grzebalibyśmy się byśmy się grzebali	grzebałybyśmy się byśmy się grzebały
2 os.	grzebałbyś się byś się grzebał	grzebałabyś się byś się grzebała	grzebałobyś się byś się grzebało	grzebalibyście się byście się grzebali	grzebałybyście się byście się grzebały
3 os.	grzebałby się by się grzebał	grzebałaby się by się grzebała	grzebałoby się by się grzebało	grzebaliby się by się grzebali	grzebałyby się by się grzebały

bezosobnik: grzebano by się

bezokolicznik: grzebać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: grzebiąc się

gerundium: grzebanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: grzebiący się

Rz_osobowy

+

grzebać się

+

w CZYM

Zob. grzebać