wtajemniczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

dokładnie zapoznać z czymś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Edukacja i oświata

pozaszkolne formy nauczania

synonimy:

wprowadzić

Jürgen świetnie posługiwał się hulajnogą i on to wtajemniczył mnie we wszystkie sekrety jazdy na tym Wehikule.

źródło: KWSJP: Kazimierz Dębnicki: Życie jak życie, 1986

Godzi się nowicjusza wtajemniczyć w nasze misteria.

źródło: KWSJP: Teodor Jeske-Choiński: Ostatni Rzymianie, 1958

- Suszonego dorsza przed podaniem moczy się 48 godzin, często zmieniając wodę - wtajemniczył mnie ambasador Portugalii

źródło: KWSJP: Daniel Passent: Choroba dyplomatyczna, 2002

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wtajemniczyłem +(e)m wtajemniczył	wtajemniczyłam +(e)m wtajemniczyła	wtajemniczyłom +(e)m wtajemniczyło	wtajemniczyliśmy +(e)śmy wtajemniczyli	wtajemniczyłyśmy +(e)śmy wtajemniczyły
2 os.	wtajemniczyłeś +(e)ś wtajemniczył	wtajemniczyłaś +(e)ś wtajemniczyła	wtajemniczyłoś +(e)ś wtajemniczyło	wtajemniczyliście +(e)ście wtajemniczyli	wtajemniczyłyście +(e)ście wtajemniczyły
3 os.	wtajemniczył	wtajemniczyła	wtajemniczyło	wtajemniczyli	wtajemniczyły

bezosobnik: wtajemniczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wtajemniczmy
2 os.	wtajemnicz	wtajemniczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wtajemniczyłbym bym wtajemniczył	wtajemniczyłabym bym wtajemniczyła	wtajemniczyłobym bym wtajemniczyło	wtajemniczylibyśmy byśmy wtajemniczyli	wtajemniczyłybyśmy byśmy wtajemniczyły
2 os.	wtajemniczyłbyś byś wtajemniczył	wtajemniczyłabyś byś wtajemniczyła	wtajemniczyłobyś byś wtajemniczyło	wtajemniczylibyście byście wtajemniczyli	wtajemniczyłybyście byście wtajemniczyły
3 os.	wtajemniczyłby by wtajemniczył	wtajemniczyłaby by wtajemniczyła	wtajemniczyłoby by wtajemniczyło	wtajemniczyliby by wtajemniczyli	wtajemniczyłyby by wtajemniczyły

bezosobnik: wtajemniczono by

bezokolicznik: wtajemniczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wtajemniczywszy

gerundium: wtajemniczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wtajemniczony

odpowiednik aspektowy: wtajemniczać

Rz_osobowy	+	wtajemniczyć	+	KOGO + w CO
Rz_osobowy	+	wtajemniczyć	+	MOWA WPROST

Zob. tajemny