-
3.
pot. sprawiając, że ktoś spożywa dużą ilość alkoholu, doprowadzić tę osobę do stanu silnego zamroczenia -
[spo-ić] lub pot. [spojić]
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
używki -
- spoić alkoholem
-
Pobili go, spoili alkoholem i wywieźli do Austrii.
źródło: NKJP: Piotr Kudzia, Grzegorz Pawelczyk: Niewidzialna ręka, Wprost, nr 26, 1999
Podwładny pana prezydenta oskarżył swego szefa, że ten spoił go alkoholem, odurzył narkotykami, a potem niecnie wykorzystał seksualnie.
źródło: NKJP: Rozrywka z Temidą, Detektyw, nr 3, 1999
Kiedyś trafiłam na wesele, na które podochoceni biesiadnicy serdecznie mnie zaprosili, po czym usiłowali spoić wódką, wykrzykując: „Kto nie pije, ten kapuje”.
źródło: NKJP: Jolanta Wachowicz-Makowska: Panienka w PRL-u, 2007
Oskarżeni porwali kobietę, gdy czekała przy szosie, by jak zawsze pojechać autostopem do domu. Wywieźli do lasu, związali, siłą spoili i pobili po głowie.
źródło: NKJP: (BAS): Śmiertelna nauczka, Gazeta Poznańska, 2003-03-04
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. spoję
spoimy
2 os. spoisz
spoicie
3 os. spoi
spoją
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. spoiłem
+(e)m spoił
spoiłam
+(e)m spoiła
spoiłom
+(e)m spoiło
spoiliśmy
+(e)śmy spoili
spoiłyśmy
+(e)śmy spoiły
2 os. spoiłeś
+(e)ś spoił
spoiłaś
+(e)ś spoiła
spoiłoś
+(e)ś spoiło
spoiliście
+(e)ście spoili
spoiłyście
+(e)ście spoiły
3 os. spoił
spoiła
spoiło
spoili
spoiły
bezosobnik: spojono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. spójmy
2 os. spój
spójcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. spoiłbym
bym spoił
spoiłabym
bym spoiła
spoiłobym
bym spoiło
spoilibyśmy
byśmy spoili
spoiłybyśmy
byśmy spoiły
2 os. spoiłbyś
byś spoił
spoiłabyś
byś spoiła
spoiłobyś
byś spoiło
spoilibyście
byście spoili
spoiłybyście
byście spoiły
3 os. spoiłby
by spoił
spoiłaby
by spoiła
spoiłoby
by spoiło
spoiliby
by spoili
spoiłyby
by spoiły
bezosobnik: spojono by
bezokolicznik: spoić
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
spoiwszy
gerundium: spojenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. spojenie
spojenia
D. spojenia
spojeń
C. spojeniu
spojeniom
B. spojenie
spojenia
N. spojeniem
spojeniami
Ms. spojeniu
spojeniach
W. spojenie
spojenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: spojony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. spojony
spojony
spojony
spojone
spojona
D. spojonego
spojonego
spojonego
spojonego
spojonej
C. spojonemu
spojonemu
spojonemu
spojonemu
spojonej
B. spojonego
spojonego
spojony
spojone
spojoną
N. spojonym
spojonym
spojonym
spojonym
spojoną
Ms. spojonym
spojonym
spojonym
spojonym
spojonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. spojeni
spojeni
spojone
spojone
D. spojonych
spojonych
spojonych
spojonych
C. spojonym
spojonym
spojonym
spojonym
B. spojonych
spojonych
spojonych
spojone
N. spojonymi
spojonymi
spojonymi
spojonymi
Ms. spojonych
spojonych
spojonych
spojonych
-
+ spoić + KOGO + (CZYM) -
Od: poić (por.) z przedrostkiem s-; zob. pić
-
+ spoić + KOGO + (CZYM)