-
1.
dach ze słomy, trzciny lub suchych liści -
[stszecha] lub pot. [sczszecha], lub pot. [szczszecha]
-
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
części budowli -
hiperonimy: dach
-
- dwuspadowa, stroma, wysoka; dziurawa, omszała, przegniła, zapadnięta strzecha
- strzecha chałupy, szopy
- strzecha z liści, z sitowia, ze słomy, z trzciny
- okap strzechy
- chałupa, dom, stodoła ze strzechą
- gniazdo na strzesze
- zerwać strzechę
-
Z niektórych chat nocna wichura pozrywała strzechy, poprzewracała zagrody, gdzie trzymano woły, krowy, owce i świnie, połamała drzewa.
źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej , 1996
Rozwaliska starych piwnic znaczą miejsca, gdzie wznosiły się niegdyś chaty, długie kryte dwuspadową strzechą domy, gdzie pod jednym dachem gnieździli się gospodarze i krępe, górskie bydło.
źródło: NKJP: Maciej Dajnowski: Promieniowanie reliktowe, 2004
Dom Kukuły był stary, kryty stromą strzechą z trzciny, ale oborę pokrywał nowy dach z blachy.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Trzy wypasione już, bo wiosna była mokra, młode bociany klekocą na gnieździe na strzesze.
źródło: NKJP: Kira Gałczyńska: Nie wrócę tu nigdy czyli Pożegnanie z Mazurami, 1998
Pod strzechą wędziły się w dymie wieprzowe szynki, połcie wołowiny, jelenie combry, szołdry odyńców i niedźwiedzi, wisiały plecionki z łyka, pękate od białych serów.
źródło: NKJP: Franciszek Fenikowski: Długie morze, 1963
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. strzecha
strzechy
D. strzechy
strzech
C. strzesze
strzechom
B. strzechę
strzechy
N. strzechą
strzechami
Ms. strzesze
strzechach
W. strzecho
strzechy
-
psł. *strěcha (< *stroi̯sā <*stroi̯gsā) 'rozpostarte słomiane zadaszenie; słomiany dach'