wypadać - Wielki słownik języka polskiego PAN

7.

prezentować się w określony sposób

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

bilans; akcja; miasto, region wypada jakoś
wypadać w czyichś oczach
wypadać dobrze, całkiem nieźle, imponująco, korzystnie, nieźle, pomyślnie, pozytywnie; blado, fatalnie, słabo, średnio, źle

	Śpiewały więc potem z całą orkiestrą. Wypadało to słabo, niespójnie; im dłużej ciągnęła się próba, tym gorzej. źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Excentrycy, 2007
	Dobrze wypadają dialogi: żywe, naturalne i dobrze przetłumaczone na polski (...) źródło: NKJP: Agnieszka Szady, Prima Aprilis: Cienie Rebelii, blaski Imperium?, Esensja, 2007-04
	Gdy patrzyłem na kandydatów i proponowanych przez nich członków GK, zastanawiałem się, kto z nich najlepiej wypada w moich oczach. źródło: NKJP: Adam Czetwertyński: Reaktywacja, Czuwaj, 2006-01
	Brakuje Ci trochę wyczucia i wypadasz na zwykłego buraka. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypadałem +(e)m wypadał	wypadałam +(e)m wypadała	wypadałom +(e)m wypadało	wypadaliśmy +(e)śmy wypadali	wypadałyśmy +(e)śmy wypadały
2 os.	wypadałeś +(e)ś wypadał	wypadałaś +(e)ś wypadała	wypadałoś +(e)ś wypadało	wypadaliście +(e)ście wypadali	wypadałyście +(e)ście wypadały
3 os.	wypadał	wypadała	wypadało	wypadali	wypadały

bezosobnik: wypadano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wypadał będę wypadać	będę wypadała będę wypadać	będę wypadało będę wypadać	będziemy wypadali będziemy wypadać	będziemy wypadały będziemy wypadać
2 os.	będziesz wypadał będziesz wypadać	będziesz wypadała będziesz wypadać	będziesz wypadało będziesz wypadać	będziecie wypadali będziecie wypadać	będziecie wypadały będziecie wypadać
3 os.	będzie wypadał będzie wypadać	będzie wypadała będzie wypadać	będzie wypadało będzie wypadać	będą wypadali będą wypadać	będą wypadały będą wypadać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wypadajmy
2 os.	wypadaj	wypadajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypadałbym bym wypadał	wypadałabym bym wypadała	wypadałobym bym wypadało	wypadalibyśmy byśmy wypadali	wypadałybyśmy byśmy wypadały
2 os.	wypadałbyś byś wypadał	wypadałabyś byś wypadała	wypadałobyś byś wypadało	wypadalibyście byście wypadali	wypadałybyście byście wypadały
3 os.	wypadałby by wypadał	wypadałaby by wypadała	wypadałoby by wypadało	wypadaliby by wypadali	wypadałyby by wypadały

bezosobnik: wypadano by

bezokolicznik: wypadać

imiesłów przysłówkowy współczesny: wypadając

gerundium: wypadanie

imiesłów przymiotnikowy czynny: wypadający

odpowiednik aspektowy: wypaść

	+	wypadać	+	JAK
	+	wypadać	+	na KOGO