podliczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wykonać działanie matematyczne polegające na łączeniu kilku wielkości w całość

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

KATEGORIE FIZYCZNE

Ilość, liczby i liczenie

synonimy:

dodać
podsumować
zliczyć
zsumować

	Wywalczyli trzecie miejsce w grupie, gdy jednak podliczono punkty okazało się, że wyprzedzili moją drużynę. źródło: NKJP: Jakub Sas: Liga niespodzianek, Express Ilustrowany, 2002-06-22
	Urzędnicy okazali się jednak nieubłagani. Mimo, że zainteresowana była przekonana, że PUP źle podliczył jej wszystkie lata pracy, zasiłku jej nie wypłacono. źródło: NKJP: Mariusz Pietrzyk: Brakuje tylko paru miesięcy, Trybuna Śląska, 2003-01-21
	Zamiast dokładnie wyliczonych za ok. 5 godzin pracy dziennie 94 złotych, moja 2-tygodniowa praca podliczona została na 17,5 godziny!!!! źródło: NKJP: Pracodawcy wykorzystują dzieci, Metropol nr 27/02, 2001
	GUS podliczył, że w końcu 2003 r. w Polsce było 12 mln 275 tys. 331 linii telefonicznych, czyli o 3,4 proc. więcej niż rok wcześniej. źródło: NKJP: Internet
	- To zawsze jeszcze zostaje dziewięćdziesiąt - podliczył Kurtz. źródło: NKJP: Marek Miller: Pierwszy milion..., 1999
	Spróbowałem podliczyć, ile koncertów zagraliśmy tego lata i wyszło mi, że w wakacje około 30 [...] źródło: NKJP: Wietek Kołodziejczyk: Wieści z Owczarni, Gazeta Krakowska, 2007-08-24

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podliczyłem +(e)m podliczył	podliczyłam +(e)m podliczyła	podliczyłom +(e)m podliczyło	podliczyliśmy +(e)śmy podliczyli	podliczyłyśmy +(e)śmy podliczyły
2 os.	podliczyłeś +(e)ś podliczył	podliczyłaś +(e)ś podliczyła	podliczyłoś +(e)ś podliczyło	podliczyliście +(e)ście podliczyli	podliczyłyście +(e)ście podliczyły
3 os.	podliczył	podliczyła	podliczyło	podliczyli	podliczyły

bezosobnik: podliczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		podliczmy
2 os.	podlicz	podliczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podliczyłbym bym podliczył	podliczyłabym bym podliczyła	podliczyłobym bym podliczyło	podliczylibyśmy byśmy podliczyli	podliczyłybyśmy byśmy podliczyły
2 os.	podliczyłbyś byś podliczył	podliczyłabyś byś podliczyła	podliczyłobyś byś podliczyło	podliczylibyście byście podliczyli	podliczyłybyście byście podliczyły
3 os.	podliczyłby by podliczył	podliczyłaby by podliczyła	podliczyłoby by podliczyło	podliczyliby by podliczyli	podliczyłyby by podliczyły

bezosobnik: podliczono by

bezokolicznik: podliczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: podliczywszy

gerundium: podliczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: podliczony

odpowiednik aspektowy: podliczać

+	podliczyć	+	CO + (KOMU) + (na ILE)
+	podliczyć	+	że ZDANIE\|ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
+	podliczyć	+	MOWA WPROST

Zob. liczyć