odrzucać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

uznawać, że propozycja, stwierdzenie lub pomysł, o których mowa, są złe lub niesłuszne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	synonimy:	akceptować przyjmować sprzeciwiać się
	antonimy:	zgadzać się

Kościół, rząd, sejm, społeczeństwo odrzuca coś
odrzucać argumenty, oświadczyny, pomysł, postulaty, sugestie; hipotezę, ideologię, koncepcję, teorię; oskarżenia, pozew, zarzuty; poprawkę, uchwałę, ustawę, weto
odrzucać całkowicie, jednoznacznie, kategorycznie, ostatecznie, stanowczo, zdecydowanie; konsekwentnie, programowo

	Zygmunt August początkowo odrzucał postulaty ruchu egzekucyjnego, opierając się na wybranym gronie senatorów, których, wbrew zakazom prawa, zjednywał sobie hojnie nadawanymi królewszczyznami i awansami na urzędy. źródło: KWSJP: Alicja Dybkowska, Jan Żaryn, Małgorzata Żaryn: Polskie dzieje od czasów najdawniejszych do współczesności, 1994
	Adenauer ze swej strony całkowicie odrzucał możliwość rozmów ze stroną radziecką przed podpisaniem Układów Zachodnich, tak jak i później odrzucał możliwość rozmów ze Związkiem Radzieckim z uwagi na brak ratyfikacji układów. źródło: KWSJP: Robert Łoś: Wschodnia polityka kanclerza Konrada Adenauera, 2003
	Polska stanowczo odrzuca ewentualne negocjacje w sprawie okupu. źródło: KWSJP: Grażyna Zawadka: Dyplomacja i łowy, Życie, 2000, nr 03/03
	Ambasador odrzucał argument, że siłą PZPR jest jej zorganizowanie. źródło: NKJP: Andrzej Garlicki: Rozgrzane łącza, Polityka, 2009-04-25

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odrzucałem +(e)m odrzucał	odrzucałam +(e)m odrzucała	odrzucałom +(e)m odrzucało	odrzucaliśmy +(e)śmy odrzucali	odrzucałyśmy +(e)śmy odrzucały
2 os.	odrzucałeś +(e)ś odrzucał	odrzucałaś +(e)ś odrzucała	odrzucałoś +(e)ś odrzucało	odrzucaliście +(e)ście odrzucali	odrzucałyście +(e)ście odrzucały
3 os.	odrzucał	odrzucała	odrzucało	odrzucali	odrzucały

bezosobnik: odrzucano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę odrzucał będę odrzucać	będę odrzucała będę odrzucać	będę odrzucało będę odrzucać	będziemy odrzucali będziemy odrzucać	będziemy odrzucały będziemy odrzucać
2 os.	będziesz odrzucał będziesz odrzucać	będziesz odrzucała będziesz odrzucać	będziesz odrzucało będziesz odrzucać	będziecie odrzucali będziecie odrzucać	będziecie odrzucały będziecie odrzucać
3 os.	będzie odrzucał będzie odrzucać	będzie odrzucała będzie odrzucać	będzie odrzucało będzie odrzucać	będą odrzucali będą odrzucać	będą odrzucały będą odrzucać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odrzucajmy
2 os.	odrzucaj	odrzucajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odrzucałbym bym odrzucał	odrzucałabym bym odrzucała	odrzucałobym bym odrzucało	odrzucalibyśmy byśmy odrzucali	odrzucałybyśmy byśmy odrzucały
2 os.	odrzucałbyś byś odrzucał	odrzucałabyś byś odrzucała	odrzucałobyś byś odrzucało	odrzucalibyście byście odrzucali	odrzucałybyście byście odrzucały
3 os.	odrzucałby by odrzucał	odrzucałaby by odrzucała	odrzucałoby by odrzucało	odrzucaliby by odrzucali	odrzucałyby by odrzucały

bezosobnik: odrzucano by

bezokolicznik: odrzucać

imiesłów przysłówkowy współczesny: odrzucając

gerundium: odrzucanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: odrzucający

imiesłów przymiotnikowy bierny: odrzucany

odpowiednik aspektowy: odrzucić

Rz_osobowy

+

odrzucać

+

CO

Zob. rzucić