odrzucać - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

szybkim ruchem zmieniać położenie czegoś na dalsze

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

	Spojrzał na trzymaną przez nią cegłę, pochylił się bez słowa i zaczął odrzucać gruz za siebie. źródło: KWSJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1957
	Odrzucam piach. Już po paru ruchach widać duży pień niedawno wyciętej brzozy. źródło: Anna Skibniewska: Wodociąg na opał, Wieści Podwarszawskie, 2000-03-12, nr 10 (469)
	Łapki są tak ułożone, że kret odrzuca ziemię za siebie, a nie na siebie (tak jak np. nasze psy, kiedy usiłują wykopać kreta z norki). źródło: NKJP: Adam Wajrak: Zawsze w podziemiu, Gazeta Wyborcza, 1994-08-12
	Żołnierz chwieje się, odrzuca ręce w bok i pada. źródło: NKJP: Mirosław Banasiak: Kuba, Gazeta Wyborcza, 1998-01-09
	Rano nie mogłam wejść do sklepu, bo pług, który zgarniał śnieg z ulicy, zasypał mi całe wejście. Wszystko musiałam odrzucać łopatą - usłyszeliśmy przed południem na ulicy Królewskiej. źródło: NKJP: Tańce na drogach, Dziennik Polski, 2001-11-27

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odrzucałem +(e)m odrzucał	odrzucałam +(e)m odrzucała	odrzucałom +(e)m odrzucało	odrzucaliśmy +(e)śmy odrzucali	odrzucałyśmy +(e)śmy odrzucały
2 os.	odrzucałeś +(e)ś odrzucał	odrzucałaś +(e)ś odrzucała	odrzucałoś +(e)ś odrzucało	odrzucaliście +(e)ście odrzucali	odrzucałyście +(e)ście odrzucały
3 os.	odrzucał	odrzucała	odrzucało	odrzucali	odrzucały

bezosobnik: odrzucano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę odrzucał będę odrzucać	będę odrzucała będę odrzucać	będę odrzucało będę odrzucać	będziemy odrzucali będziemy odrzucać	będziemy odrzucały będziemy odrzucać
2 os.	będziesz odrzucał będziesz odrzucać	będziesz odrzucała będziesz odrzucać	będziesz odrzucało będziesz odrzucać	będziecie odrzucali będziecie odrzucać	będziecie odrzucały będziecie odrzucać
3 os.	będzie odrzucał będzie odrzucać	będzie odrzucała będzie odrzucać	będzie odrzucało będzie odrzucać	będą odrzucali będą odrzucać	będą odrzucały będą odrzucać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odrzucajmy
2 os.	odrzucaj	odrzucajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odrzucałbym bym odrzucał	odrzucałabym bym odrzucała	odrzucałobym bym odrzucało	odrzucalibyśmy byśmy odrzucali	odrzucałybyśmy byśmy odrzucały
2 os.	odrzucałbyś byś odrzucał	odrzucałabyś byś odrzucała	odrzucałobyś byś odrzucało	odrzucalibyście byście odrzucali	odrzucałybyście byście odrzucały
3 os.	odrzucałby by odrzucał	odrzucałaby by odrzucała	odrzucałoby by odrzucało	odrzucaliby by odrzucali	odrzucałyby by odrzucały

bezosobnik: odrzucano by

bezokolicznik: odrzucać

imiesłów przysłówkowy współczesny: odrzucając

gerundium: odrzucanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: odrzucający

imiesłów przymiotnikowy bierny: odrzucany

odpowiednik aspektowy: odrzucić

Rz_żywotny	+	odrzucać	+	CO + (CZYM)
	+	odrzucać	+	CO + (SKĄD) + (DOKĄD)

Zob. rzucić