uradować - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. wywołać radość

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

antonimy:

zasmucić

	Miał już serdecznie dosyć podróży morskiej, uradowało go te kilka chwil, gdy czuł pod nogami twardy i stabilny kamień nabrzeża, szlag go trafiał na myśl o konieczności wkroczenia znowu na chybotliwy pokład. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997
	Właśnie tam profesor rzeźbiący zaprosił profesora śpiewającego, by odwiedził Nowy Sącz i uradował śpiewem i humorem miłośników swego talentu. źródło: NKJP: (SŚ): Profesor u profesora, Gazeta Krakowska, 2005-11-19
	– Przed odjazdem z Warszawy kupiłem sobie komplet pocztówek z widokami miasta. Podzielę się nimi z panem. – [...] Taki upominek uraduje mnie bardziej niż butelka najlepszego rumu. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1957
	Cieszę się z awansu, ale najbardziej uradowało mnie to, że nie będę musiał wsiadać do samolotu, by jechać na siódmy mecz [...]. źródło: NKJP: PRASS: Ćwierćfinaliści w komplecie, Trybuna Śląska, 2001-04-25
	Świat pielęgniarski w sądeckim szpitalu wielce uradowała informacja o tym, że dyrektor Artur Puszko otrzymał nagrodę marszałkowską, wcale pokaźną, bo wynoszącą 8 tys. zł. źródło: NKJP: Jerzy Wideł: Jest kandydat na prezydenta, Gazeta Krakowska, 2005-11-10

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uradowałem +(e)m uradował	uradowałam +(e)m uradowała	uradowałom +(e)m uradowało	uradowaliśmy +(e)śmy uradowali	uradowałyśmy +(e)śmy uradowały
2 os.	uradowałeś +(e)ś uradował	uradowałaś +(e)ś uradowała	uradowałoś +(e)ś uradowało	uradowaliście +(e)ście uradowali	uradowałyście +(e)ście uradowały
3 os.	uradował	uradowała	uradowało	uradowali	uradowały

bezosobnik: uradowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uradujmy
2 os.	uraduj	uradujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uradowałbym bym uradował	uradowałabym bym uradowała	uradowałobym bym uradowało	uradowalibyśmy byśmy uradowali	uradowałybyśmy byśmy uradowały
2 os.	uradowałbyś byś uradował	uradowałabyś byś uradowała	uradowałobyś byś uradowało	uradowalibyście byście uradowali	uradowałybyście byście uradowały
3 os.	uradowałby by uradował	uradowałaby by uradowała	uradowałoby by uradowało	uradowaliby by uradowali	uradowałyby by uradowały

bezosobnik: uradowano by

bezokolicznik: uradować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uradowawszy

gerundium: uradowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uradowany

odpowiednik aspektowy: radować

Zob. radować