-
1.
przest. starania mające na celu zdobycie przychylności osoby płci przeciwnej lub ręki kobiety -
[koŋkury] lub [konkury]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Rodzina
relacje rodzinne -
synonimy: zaloty
-
- konkury miłosne
- konkury o rękę, o czyjeś (kogoś) względy
- chodzić, iść, przychodzić, przyjeżdżać, ruszyć w konkury (do kogoś)
-
W środowiskach możnych konkury bywały bardziej skomplikowane. Kawalerowie pozowali na amantów, obdarowywali kosztownymi prezentami, wynajmowali kapele do wygrywania serenad pod oknami wybranki.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.), Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, 2004
Konkury miłosne były specjalnością Tajów, tak samo jak zwyczaj eze, czyli „robienia zięcia”. [...] Konkury kierowały pociąg zmysłów na obyczajne i legalne tory, budziły u młodych dążenia ku wznioślejszym myślom, przede wszystkim zaś - i to najważniejsze - dawały rodzicom wszechstronną kontrolę nad tym, co kto z kim robił, który do której się podbierał, w jakim stopniu się palił.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Dzikie banany, 1960
Więc tak naprawdę historię cegielni należałoby zacząć od pradziadka Osiniaka i pradziadka Pludera, którzy stawali w konkury do tej samej panny [...].
źródło: NKJP: Marcin Kołodziejczyk: Ulica Cegielniana, Polityka, 2008-06-07
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: p3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. konkury
D. konkurów
C. konkurom
B. konkury
N. konkurami
Ms. konkurach
W. konkury
-
fr. concours