smucić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

odczuwać smutek

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

antonimy:

radować się
weselić się

	Czy postępujemy szlachetnie, smucąc się cudzym nieszczęściem? źródło: NKJP: Michał Komar: Wtajemniczenia, 2009
	Czasami smucili się, że nie mają dzieci, ale pocieszali się szybko: mieli siebie. źródło: NKJP: Hanna Krall: Ta z Hamburga, Gazeta Wyborcza, 1992-01-25
	U nas ciężko o pracę. Nie wiem, co zrobimy – smuci się pani Marzena. źródło: NKJP: Maciej Węgrzyn: Uśmiech pod choinkę, Gazeta Wrocławska, 2002-12-19
	- Mamuś, nie smuć się. źródło: NKJP: Magdalena Okoniewska: Mój świat jest kobietą. Dziennik lesbijki, 2004
	Jedni się smucili z tego powodu, inni cieszyli. źródło: NKJP: Dariusz Chętkowski z uczniami: Ostatni weekend, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	smuciłem się +(e)m się smucił	smuciłam się +(e)m się smuciła	smuciłom się +(e)m się smuciło	smuciliśmy się +(e)śmy się smucili	smuciłyśmy się +(e)śmy się smuciły
2 os.	smuciłeś się +(e)ś się smucił	smuciłaś się +(e)ś się smuciła	smuciłoś się +(e)ś się smuciło	smuciliście się +(e)ście się smucili	smuciłyście się +(e)ście się smuciły
3 os.	smucił się	smuciła się	smuciło się	smucili się	smuciły się

bezosobnik: smucono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się smucił będę się smucić	będę się smuciła będę się smucić	będę się smuciło będę się smucić	będziemy się smucili będziemy się smucić	będziemy się smuciły będziemy się smucić
2 os.	będziesz się smucił będziesz się smucić	będziesz się smuciła będziesz się smucić	będziesz się smuciło będziesz się smucić	będziecie się smucili będziecie się smucić	będziecie się smuciły będziecie się smucić
3 os.	będzie się smucił będzie się smucić	będzie się smuciła będzie się smucić	będzie się smuciło będzie się smucić	będą się smucili będą się smucić	będą się smuciły będą się smucić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		smućmy się
2 os.	smuć się	smućcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	smuciłbym się bym się smucił	smuciłabym się bym się smuciła	smuciłobym się bym się smuciło	smucilibyśmy się byśmy się smucili	smuciłybyśmy się byśmy się smuciły
2 os.	smuciłbyś się byś się smucił	smuciłabyś się byś się smuciła	smuciłobyś się byś się smuciło	smucilibyście się byście się smucili	smuciłybyście się byście się smuciły
3 os.	smuciłby się by się smucił	smuciłaby się by się smuciła	smuciłoby się by się smuciło	smuciliby się by się smucili	smuciłyby się by się smuciły

bezosobnik: smucono by się

bezokolicznik: smucić się

imiesłów przysłówkowy współczesny: smucąc się

gerundium: smucenie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: smucący się

odpowiednik aspektowy: zasmucić się

Zob. smucić , smutek