spsocić

  • wyrządzić komuś szkodę, sprawić przykrość
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

  • synonimy:  przeskrobać
    zmalować
  • Byłem grzeczny i czysty, a jednak miałem wrażenie, że nikt mi nie wierzy i wszyscy przyglądają mi się w domu podejrzliwie, jakby spodziewając się, że za chwilę coś spsocę i zburzę spokój rodziny.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

    Konrad to taki urwis, że nie ma dnia, aby coś sąsiadom nie spsocił i ciągle na niego krzyczą.

    źródło: NKJP: Felietony, Gazeta Poznańska, 2004-06-04

    Wieść gminna głosi, że na przeworskim rynku przerwała się samorządowa kariera burmistrza, rządzącego miastem do 1998 r. Nie, nie spsocił nic złego, nie spłatał żadnego figla: zawistnicy zarzucali mu głośno, że nie dbał o upiększanie centrum miasta, o jego wizerunek.

    źródło: NKJP: Na przeworskim rynku, Dziennik Polski, 2003-03-07

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. spsocę
    spsocimy
    2 os. spsocisz
    spsocicie
    3 os. spsoci
    spsocą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. spsociłem
    +(e)m spsocił
    spsociłam
    +(e)m spsociła
    spsociłom
    +(e)m spsociło
    spsociliśmy
    +(e)śmy spsocili
    spsociłyśmy
    +(e)śmy spsociły
    2 os. spsociłeś
    +(e)ś spsocił
    spsociłaś
    +(e)ś spsociła
    spsociłoś
    +(e)ś spsociło
    spsociliście
    +(e)ście spsocili
    spsociłyście
    +(e)ście spsociły
    3 os. spsocił
    spsociła
    spsociło
    spsocili
    spsociły

    bezosobnik: spsocono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. spsoćmy
    2 os. spsoć
    spsoćcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. spsociłbym
    bym spsocił
    spsociłabym
    bym spsociła
    spsociłobym
    bym spsociło
    spsocilibyśmy
    byśmy spsocili
    spsociłybyśmy
    byśmy spsociły
    2 os. spsociłbyś
    byś spsocił
    spsociłabyś
    byś spsociła
    spsociłobyś
    byś spsociło
    spsocilibyście
    byście spsocili
    spsociłybyście
    byście spsociły
    3 os. spsociłby
    by spsocił
    spsociłaby
    by spsociła
    spsociłoby
    by spsociło
    spsociliby
    by spsocili
    spsociłyby
    by spsociły

    bezosobnik: spsocono by

    bezokolicznik: spsocić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: spsociwszy

    gerundium: spsocenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: spsocony

  • bez ograniczeń + spsocić +
    CO + (KOMU)
  • Zob. psota

CHRONOLOGIZACJA:
1867, F. H. Lewestam: Krótki rys historyi literatury polskiej, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 05.03.2018