zniszczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

spowodować, że coś nie nadaje się do użytku lub przestaje istnieć

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

	synonimy:	popsuć uszkodzić uśmiercić zdewastować zdezelować zrujnować
	antonimy:	stworzyć

pożar, żywioł zniszczył; powódź zniszczyła; wandale zniszczyli
zniszczenie mienia, nieprzyjaciela
zniszczyć budynek, dom, dorobek, gród, miasto, mienie, nieprzyjaciela, odzież, silnik, tkankę, ubrania, uprawy, włosy, wroga, zabytek, zamek; autorytet, dzieciństwo, osobowość, przyjaźń
zniszczyć bezpowrotnie, całkowicie, częściowo, do reszty, doszczętnie, do szczętu, kompletnie, zupełnie, w zarodku; fizycznie
dzieło zniszczenia

	- Owszem, zewnętrzna poduszka powietrzna może zniszczyć lakier - denerwuje się Hester Brown z firmy Living Streets zajmującej się poprawą bezpieczeństwa na drogach. - Ale czy to nie lepsze niż zmywanie krwi ze zderzaka? źródło: KWSJP: Aleksandra Kowalczyk: Auto szkiełkiem i okiem, Ozon, 2005, nr 21
	[...] asfalt zaczyna się nagle wybrzuszać, spękany niczym skórka na chlebie; efekt trzęsienia ziemi, które zniszczyło wieś kilka miesięcy temu. Na poboczu stoją ciężkie maszyny drogowe: uparci ludzie raz jeszcze mają zamiar naprawić to, co zniszczyła natura. źródło: KWSJP: Ewa Cechnicka: Znak Anny, 1997
	Ponadto ani ona, ani żaden inny lek przeciwwirusowy nie są skuteczne w walce z nowym koronawirusem - nie potrafią go zniszczyć. źródło: KWSJP: Trudny przeciwnik, prasa, 2003
	Jesteś dla nich słodka jak miód, choć nudzą cię niemiłosiernie. Ale musisz być dla nich czarująca, bo zniszczysz karierę swojemu mężczyźnie. źródło: KWSJP: Kocham pracoholika, prasa, 1998

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zniszczyłem +(e)m zniszczył	zniszczyłam +(e)m zniszczyła	zniszczyłom +(e)m zniszczyło	zniszczyliśmy +(e)śmy zniszczyli	zniszczyłyśmy +(e)śmy zniszczyły
2 os.	zniszczyłeś +(e)ś zniszczył	zniszczyłaś +(e)ś zniszczyła	zniszczyłoś +(e)ś zniszczyło	zniszczyliście +(e)ście zniszczyli	zniszczyłyście +(e)ście zniszczyły
3 os.	zniszczył	zniszczyła	zniszczyło	zniszczyli	zniszczyły

bezosobnik: zniszczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zniszczmy
2 os.	zniszcz	zniszczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zniszczyłbym bym zniszczył	zniszczyłabym bym zniszczyła	zniszczyłobym bym zniszczyło	zniszczylibyśmy byśmy zniszczyli	zniszczyłybyśmy byśmy zniszczyły
2 os.	zniszczyłbyś byś zniszczył	zniszczyłabyś byś zniszczyła	zniszczyłobyś byś zniszczyło	zniszczylibyście byście zniszczyli	zniszczyłybyście byście zniszczyły
3 os.	zniszczyłby by zniszczył	zniszczyłaby by zniszczyła	zniszczyłoby by zniszczyło	zniszczyliby by zniszczyli	zniszczyłyby by zniszczyły

bezosobnik: zniszczono by

bezokolicznik: zniszczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zniszczywszy

gerundium: zniszczenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: zniszczony

odpowiednik aspektowy: niszczyć

+

zniszczyć

+

(KOMU) + CO

Zob. niszczyć