zawiadomić

  • przekazać komuś informację o czymś
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    nazwy działań intelektualnych człowieka

    • sąd, zarząd zawiadomił; dyrekcja zawiadomiła; sąsiedzi zawiadomili
    • zawiadomić dłużnika, mieszkańców, ministra, pogotowie, policję, pracowników, prokuratora, prokuraturę, przełożonego, rodziców, rodzinę, urząd, władze
    • zawiadomić depeszą
    • zawiadomić o chorobie, o pogrzebie, o posiedzeniu, o pożarze, o przestępstwie, o przyjeździe, o ślubie, o czyjejś śmierci, o terminie czegoś, o wypadku, o zdarzeniu, o zebraniu
    • zawiadomić przez telefon
    • zawiadomić listownie, pisemnie, telefonicznie, ustnie; oficjalnie; natychmiast, niezwłocznie, szybko
    • należy, trzeba zawiadomić; musi, powinien zawiadomić
    • obowiązek zawiadomienia
  • Policja z Krościenka zawiadomiła GOPR o zaginięciu dwudziestoletniego studenta.

    źródło: KWSJP: fig.: Z kroniki GOPR - Góra samobójców, Tygodnik Podhalański, 1999, nr 44

    Zawiadomił rodziców o swym przyjeździe na Zjazd Legionistów i zamiarze odwiedzenia ich, toteż go oczekiwali.

    źródło: KWSJP: Jerzy Jesionowski: Nad urwiskiem, 1987

    Polecił asystentowi pokładowemu zawiadomić kapitana o zbliżaniu się motorówki.

    źródło: KWSJP: Karol Olgierd Borchardt: Szaman morski, 1985

    Więźniowie zostali obudzeni i zawiadomieni, że wywożą ich do Cytadeli.

    źródło: KWSJP: Joanna Olczak-Ronikierowa: W ogrodzie pamięci, 2002

    Daj mi swój adres, zawiadomię cię, kiedy masz się zgłosić do fabryki.

    źródło: KWSJP: Albin Bobruk: Zagony Rososzy, 1984

    - Już jestem - zawiadomił z uśmiechem Alojzy, odkładając listy na stolik.

    źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: Chaszcze, 2009

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zawiadomię
    zawiadomimy
    2 os. zawiadomisz
    zawiadomicie
    3 os. zawiadomi
    zawiadomią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zawiadomiłem
    +(e)m zawiadomił
    zawiadomiłam
    +(e)m zawiadomiła
    zawiadomiłom
    +(e)m zawiadomiło
    zawiadomiliśmy
    +(e)śmy zawiadomili
    zawiadomiłyśmy
    +(e)śmy zawiadomiły
    2 os. zawiadomiłeś
    +(e)ś zawiadomił
    zawiadomiłaś
    +(e)ś zawiadomiła
    zawiadomiłoś
    +(e)ś zawiadomiło
    zawiadomiliście
    +(e)ście zawiadomili
    zawiadomiłyście
    +(e)ście zawiadomiły
    3 os. zawiadomił
    zawiadomiła
    zawiadomiło
    zawiadomili
    zawiadomiły

    bezosobnik: zawiadomiono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zawiadommy
    2 os. zawiadom
    zawiadomcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zawiadomiłbym
    bym zawiadomił
    zawiadomiłabym
    bym zawiadomiła
    zawiadomiłobym
    bym zawiadomiło
    zawiadomilibyśmy
    byśmy zawiadomili
    zawiadomiłybyśmy
    byśmy zawiadomiły
    2 os. zawiadomiłbyś
    byś zawiadomił
    zawiadomiłabyś
    byś zawiadomiła
    zawiadomiłobyś
    byś zawiadomiło
    zawiadomilibyście
    byście zawiadomili
    zawiadomiłybyście
    byście zawiadomiły
    3 os. zawiadomiłby
    by zawiadomił
    zawiadomiłaby
    by zawiadomiła
    zawiadomiłoby
    by zawiadomiło
    zawiadomiliby
    by zawiadomili
    zawiadomiłyby
    by zawiadomiły

    bezosobnik: zawiadomiono by

    bezokolicznik: zawiadomić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: zawiadomiwszy

    gerundium: zawiadomienie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: zawiadomiony

    odpowiednik aspektowy: zawiadamiać

  • Rzosobowy + zawiadomić +
    KOGO + o CZYM
    Rzosobowy + zawiadomić +
    KOGO + że ZDANIE | żeby ZDANIE
    Rzosobowy + zawiadomić +
    KOGO + ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
    Rzosobowy + zawiadomić +
    MOWA WPROST
  • Zob. wiadomy

CHRONOLOGIZACJA:
1743, KorBa
Data ostatniej modyfikacji: 18.06.2024