-
1.
publiczne zgromadzenie się dużej grupy osób w celu wyrażenia poparcia lub sprzeciwu wobec kogoś albo czegoś -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
działalność polityczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
hiperonimy: zgromadzenie
-
- duży, hałaśliwy, kilkutysięczny, masowy, wielki; opozycyjny; antykomunistyczny, antyradziecki, antyrządowy...; nielegalny; pierwszomajowy, przedwyborczy wiec; krzykliwe wiece; wiec polityczny, przedwyborczy, wyborczy; protestacyjny; wiece partyjne
- wiec opozycji, organizacji "Idący razem", przeciwników Leszka Balcerowicza, Miloszevicia..., zwolenników aborcji, prezydenta...; robotników, studentów, urzędników; poparcia dla burmistrza, dla powstania...
- wiec z okazji setnej rocznicy urodzin wodza, Święta Pracy...
- wiec pod hasłem przyznania kobietom praw wyborczych, "Wolności nie powstrzymacie"...; wiec pod Belwederem, pod bramą (zakładu), pod pomnikiem Bema, Nike...; wiec przed wyborami; przed bramą (zakładu), przed budynkiem (dyrekcji), przed dyrekcją (huty); wiec z petardami; wiece z pochodniami; z udziałem liderów związku, prawie całej załogi...
- wiec na placu (Defilad, Zamkowym...), na Rynku (Głównym), na uniwersytecie; wiec w stoczni, w zakładzie; w obronie miejsc pracy, wolności słowa...
- organizator, przywódca, uczestnik wiecu
- zezwolenie, zgoda na wiec
- bijatyka na wiecu; udział w wiecu
- organizować, urządzić, zaplanować, zorganizować, zwołać; zakłócić/zakłócać wiec; urządzać wiece
- nawoływać do wiecu
- iść, jechać, przyjść na wiec; chodzić, jeździć na wiece
- oświadczyć coś, przemawiać, wystąpić/występować; krzyczeć, wołać na wiecu; uczestniczyć w wiecu
-
Przed wczorajszym wiecem władze robiły wszystko, by zniechęcić ludzi do udziału w zgromadzeniu.
źródło: NKJP: (PAP): Zjednoczeni w proteście, Dziennik Polski, 1999-08-20
W Budapeszcie studenci na znak solidarności z Polską zwołali wiec pod pomnikiem Józefa Bema, który zapoczątkował serię manifestacji przeciw reżymowi Rákosiego.
źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1997
Jelcyn nie musiał się uczyć występować na wiecach - zawsze świetnie panował nad sobą, nie tracił rezonu w czasie najostrzejszej polemiki.
źródło: NKJP: Ludmiła Piercewa: Jelcyn - prowincjonalny egocentryk, Gazeta Wyborcza, 1992-04-08
Kilka tysięcy stoczniowców, którzy brali udział w wiecu i stanęli w mojej obronie, kiedy zostałem odwołany, tydzień po upadłości Stoczni Gdańskiej [...] to jest znacznie lepsza rekomendacja niż państwa oceny.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 18.07.2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wiec
wiece
D. wiecu
wieców
C. wiecowi
wiecom
B. wiec
wiece
N. wiecem
wiecami
Ms. wiecu
wiecach
W. wiecu
wiece
-
psł. *věťe (n) 'zgromadzenie, na którym omawia się jakieś sprawy'
Od: psł. czasownika *větiti 'mówić, powiadać' (st.pol. wiecić ). W języku staropolskim istniał dokładny odpowiednik formalny (rodz. nijakiego) postaci prasłowiańskiej - wiece (Bor).