-
2.
zjazd organizowany w średniowiecznej Europie przez władcę w celu podjęcia decyzji ważnych dla państwa -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
- wiec szlachecki; łęczycki, sieradzki
- zasiadać na wiecu; uczestniczyć w wiecu
-
Dnia 17 II 1416 r. zasiadał na wiecu w Sieradzu, na którym uchwalono laudum w sprawie postępowania granicznego.
źródło: NKJP: Alicja Szymczakowa: Szlachta sieradzka w XV w.: magnifici et generosi, 1998
Cóż bowiem z tego, że Bulla gnieźnieńska z 1136 r. wymienia ludzi pełniących powinności dla arcybiskupstwa, a relacja z 1352 r. uczestników wiecu szlacheckiego, skoro nijak nie da się wykazać rodzinnych związków współczesnego Jakuba ze średniowiecznym Rpiszem [...].
źródło: NKJP: Tropiciele przodków, Dziennik Polski, 2003-02-22
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wiec
wiece
D. wiecu
wieców
C. wiecowi
wiecom
B. wiec
wiece
N. wiecem
wiecami
Ms. wiecu
wiecach
W. wiecu
wiece
-
psł. *věťe (n) 'zgromadzenie, na którym omawia się jakieś sprawy'
Od: psł. czasownika *větiti 'mówić, powiadać' (st.pol. wiecić ). W języku staropolskim istniał dokładny odpowiednik formalny (rodz. nijakiego) postaci prasłowiańskiej - wiece (Bor).