podbój

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. państwa

  • 1.

    zdobycie jakiegoś obszaru w walce zbrojnej
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Wojsko i wojna

    czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

    • ostateczny; krwawy podbój; kolejne; militarne podboje; podboje arabskie, hiszpańskie, rzymskie...; terytorialne; kolonialne
    • podbój Afryki, Azji, Ameryki; Chin, Polski, Rosji...; Kanaanu, Peloponezu, Prus...; podboje Aleksandra Wielkiego, Hitlera
    • podbój i aneksja; ekspansja i podbój, odkrycie i podbój; wojny i podboje, zwycięstwa i podboje
    • plany podboju; polityka podbojów
    • dążyć do podboju
    • kontynuować, rozpocząć, zakończyć podbój
  • Ucisk podatkowy i brak pieniędzy na obronę ułatwiły Arabom podbój Afryki Północnej.

    źródło: NKJP: Waldemar Ceran: Historia i bibliografia rozumowana bizantynologii polskiej (1800-1998), 1999

    Pacyfikacja Europy i zgodne współdziałanie dyplomacji francuskiej i rosyjskiej zmusiły [...] Gustawa III do rezygnacji z planów uderzenia na Danię i podboju Norwegii.

    źródło: NKJP: Zbigniew Anusik: Dyplomacja szwedzka wobec kryzysu monarchii we Francji w latach 1787-1792, 2000

    Hiszpanie nie śpieszyli się z podbojem Jukatanu, ponieważ nie było tu szlachetnych metali i drogocennych kamieni.

    źródło: NKJP: Internet

    Imperium mongolskie Czingis-chana, stworzone zbyt pośpiesznymi podbojami, równie szybko się rozpadło.

    źródło: NKJP: Wojna rodzi wojnę, Dziennik Polski, 2003-06-13

    Sułtan Osman II, młodzieniec ambitny, snuł marzenia o wielkich podbojach na miarę Aleksandra Macedońskiego.

    źródło: NKJP: Stanisław Sławomir Nicieja: Twierdze kresowe Rzeczypospolitej, 2006

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. podbój
    podboje
    D. podboju
    podbojów
    C. podbojowi
    podbojom
    B. podbój
    podboje
    N. podbojem
    podbojami
    Ms. podboju
    podbojach
    W. podboju
    podboje
  • bez ograniczeń + podbój +
    CZEGO
  • Zob. bić

    Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego podbić.