wiercić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wykonywać odwierty w skorupie ziemskiej w poszukiwaniu wody, gazu, ropy lub innych kopalin

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Ziemia

minerały i pierwiastki

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Przemysł

miejsca i czynności związane z przemysłem

	Miasto zużywa 1,6 mln m 3 wody na dobę, a dla uzyskania tej ilości trzeba ciągle wiercić nowe studnie głębinowe. źródło: NKJP: (ab): NISKA WODA W PEKINIE, Poznaj Świat, 1987
	Francuska firma na pokazie zaprezentowała też kruszarki wyburzeniowe do cięcia podłużnych i poprzecznych zbrojeń betonowych [...] oraz bezpyłowy wóz wiertniczy, który wierci w skale otwory z szybkością 30 metrów na godzinę. źródło: NKJP: Magda Papuzińska: FIRMOTEKA, Gazeta Wyborcza, 1993-10-18
	Główni producenci ropy na świecie [...] już eksploatują bardziej odległe regiony na naszym globie i wiercą na rekordowych głębokościach, aby uzupełnić szybko malejące wydobycie ze starszych pól w Ameryce Północnej i na Morzu Północnym [...]. źródło: NKJP: Adam Wolski: Nafciarzom to dobrze, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2006-02-14
	Urządzenie początkowo wierci otwór pionowy, następnie na sygnał operatora skręca i wierci otwór o dowolnym nachyleniu - najczęściej poziomy. źródło: NKJP: Mirosław Rutkowski: Czy nam ropy zabraknie, Polityka, 2002-09-28
	Byli u nas kiedyś nafciarze. Bez przerwy wiercili w okolicy, szukali ropy. źródło: NKJP: Koniec świata w Głupiej Wsi, Dziennik Polski - Magazyn, 2000-06-08

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wierciłem +(e)m wiercił	wierciłam +(e)m wierciła	wierciłom +(e)m wierciło	wierciliśmy +(e)śmy wiercili	wierciłyśmy +(e)śmy wierciły
2 os.	wierciłeś +(e)ś wiercił	wierciłaś +(e)ś wierciła	wierciłoś +(e)ś wierciło	wierciliście +(e)ście wiercili	+(e)ście wierciły
3 os.	wiercił	wierciła	wierciło	wiercili	wierciły

bezosobnik: wiercono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wiercił będę wiercić	będę wierciła będę wiercić	będę wierciło będę wiercić	będziemy wiercili będziemy wiercić	będziemy wierciły będziemy wiercić
2 os.	będziesz wiercił będziesz wiercić	będziesz wierciła będziesz wiercić	będziesz wierciło będziesz wiercić	będziecie wiercili będziecie wiercić	będziecie wierciły będziecie wiercić
3 os.	będzie wiercił będzie wiercić	będzie wierciła będzie wiercić	będzie wierciło będzie wiercić	będą wiercili będą wiercić	będą wierciły będą wiercić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wierćmy
2 os.	wierć	wierćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wierciłbym bym wiercił	wierciłabym bym wierciła	wierciłobym bym wierciło	wiercilibyśmy byśmy wiercili	wierciłybyśmy byśmy wierciły
2 os.	wierciłbyś byś wiercił	wierciłabyś byś wierciła	wierciłobyś byś wierciło	wiercilibyście byście wiercili	wierciłybyście byście wierciły
3 os.	wierciłby	wierciłaby by wierciła	wierciłoby by wierciło	wierciliby by wiercili	wierciłyby by wierciły

bezokolicznik: wiercić

imiesłów przysłówkowy współczesny: wiercąc

gerundium: wiercenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wiercący

imiesłów przymiotnikowy bierny: wiercony

+

wiercić

+

CO + (w CZYM)

psł. *vŕ̥titi, *vŕ̥ťǫ 'obracać, kręcić, wiercić'