podrzucać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wypuszczać jakiś przedmiot z ręki w ten sposób, aby wylatywał on w górę na pewną wysokość, a następnie chwytać go i znowu wykonywać tę samą czynność

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

hiperonimy:

rzucać

	Recytowałam dziecinne wierszyki mojej Ewy, bawiłam się skakanką, podrzucałam piłkę i wciąż wymyślałam coś nowego, proponowałam przeróżne zabawy. źródło: KWSJP: Krystyna Nepomucka: Miłość niedoskonała, 1978
	Przednią łapą usiłuje podnieść wieczko, które opadając wydaje charakterystyczny dźwięk. Pies podrzuca je mocniej, wieczko ustawia się pionowo i odsłania luby widok. źródło: KWSJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997
	Grała gdzieś harmonia, koleżkowie odjeżdżających śpiewali ochrypłymi głosami za barierką i podrzucali w górę czapki. źródło: KWSJP: Magdalena Tulli: W czerwieni, 1998
	Przerwano kordon porządkowych, żeby się do nas dostać, podrzucano nas do góry. źródło: KWSJP: Paweł Rydzyński, Helena Pilejczykowa: Ekspres do kawy, Trybuna, 2006
	Dla mnie byli bardzo mili, kiedy dowiedzieli się, że mój ojciec zginął na wojnie. Brali mnie na kolana, nosili na plecach, podrzucali pod sufit - tak jak robił to ze mną ojciec. źródło: KWSJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podrzucałem +(e)m podrzucał	podrzucałam +(e)m podrzucała	podrzucałom +(e)m podrzucało	podrzucaliśmy +(e)śmy podrzucali	podrzucałyśmy +(e)śmy podrzucały
2 os.	podrzucałeś +(e)ś podrzucał	podrzucałaś +(e)ś podrzucała	podrzucałoś +(e)ś podrzucało	podrzucaliście +(e)ście podrzucali	podrzucałyście +(e)ście podrzucały
3 os.	podrzucał	podrzucała	podrzucało	podrzucali	podrzucały

bezosobnik: podrzucano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę podrzucał będę podrzucać	będę podrzucała będę podrzucać	będę podrzucało będę podrzucać	będziemy podrzucali będziemy podrzucać	będziemy podrzucały będziemy podrzucać
2 os.	będziesz podrzucał będziesz podrzucać	będziesz podrzucała będziesz podrzucać	będziesz podrzucało będziesz podrzucać	będziecie podrzucali będziecie podrzucać	będziecie podrzucały będziecie podrzucać
3 os.	będzie podrzucał będzie podrzucać	będzie podrzucała będzie podrzucać	będzie podrzucało będzie podrzucać	będą podrzucali będą podrzucać	będą podrzucały będą podrzucać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		podrzucajmy
2 os.	podrzucaj	podrzucajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podrzucałbym bym podrzucał	podrzucałabym bym podrzucała	podrzucałobym bym podrzucało	podrzucalibyśmy byśmy podrzucali	podrzucałybyśmy byśmy podrzucały
2 os.	podrzucałbyś byś podrzucał	podrzucałabyś byś podrzucała	podrzucałobyś byś podrzucało	podrzucalibyście byście podrzucali	podrzucałybyście byście podrzucały
3 os.	podrzucałby by podrzucał	podrzucałaby by podrzucała	podrzucałoby by podrzucało	podrzucaliby by podrzucali	podrzucałyby by podrzucały

bezosobnik: podrzucano by

bezokolicznik: podrzucać

imiesłów przysłówkowy współczesny: podrzucając

gerundium: podrzucanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: podrzucający

imiesłów przymiotnikowy bierny: podrzucany

odpowiednik aspektowy: podrzucić

Rz_żywotny

+

podrzucać

+

KOGO/CO + (DOKĄD)

Zob. rzucić