podrzucać - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

pot. naprowadzać kogoś na określony temat lub rozwiązanie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	synonimy:	podsuwać
	hiperonimy:	proponować

	Pan Leszek ma super poczucie humoru i dużą wiedzę. Podrzuca dobre pomysły. źródło: KWSJP: Paweł Słomkowski: Jedyny taki konkurs, Głos Szczeciński, 2006
	Na polskim rynku działają głównie trzy wielkie firmy producenckie [...] i to one podrzucają nam swoje pomysły na programy. źródło: KWSJP: Krystyna Lubelska: Na Wspólnej i Woronicza, Polityka, 2005
	Inżynier z warszawskiej fabryki oświadczył, że gdyby tylko wiedział, kto w czasach walki ekonomicznej podrzuca ludziom takie wywrotowe myśli, sam doniósłby na niego policji. źródło: KWSJP: Mariusz Urbanek: Kisielewscy: Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006
	Początkowo rozmowa kulała, robotnicy byli onieśmieleni, musieliśmy ich zachęcać, aby zabierali głos, podrzucać im tematy. źródło: KWSJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995
	Ekranowi moderatorzy [...], którzy kryją się pod pseudonimami, np. Leo czy Kasia, prowadzą całodobowe czaty, na gorąco podrzucają tematy do dyskusji, prowokują i żartują ze swoimi rozmówcami. źródło: NKJP: Krystyna Lubelska: Kanalizacja, Polityka, 2004, nr 2458

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podrzucałem +(e)m podrzucał	podrzucałam +(e)m podrzucała	podrzucałom +(e)m podrzucało	podrzucaliśmy +(e)śmy podrzucali	podrzucałyśmy +(e)śmy podrzucały
2 os.	podrzucałeś +(e)ś podrzucał	podrzucałaś +(e)ś podrzucała	podrzucałoś +(e)ś podrzucało	podrzucaliście +(e)ście podrzucali	podrzucałyście +(e)ście podrzucały
3 os.	podrzucał	podrzucała	podrzucało	podrzucali	podrzucały

bezosobnik: podrzucano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę podrzucał będę podrzucać	będę podrzucała będę podrzucać	będę podrzucało będę podrzucać	będziemy podrzucali będziemy podrzucać	będziemy podrzucały będziemy podrzucać
2 os.	będziesz podrzucał będziesz podrzucać	będziesz podrzucała będziesz podrzucać	będziesz podrzucało będziesz podrzucać	będziecie podrzucali będziecie podrzucać	będziecie podrzucały będziecie podrzucać
3 os.	będzie podrzucał będzie podrzucać	będzie podrzucała będzie podrzucać	będzie podrzucało będzie podrzucać	będą podrzucali będą podrzucać	będą podrzucały będą podrzucać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		podrzucajmy
2 os.	podrzucaj	podrzucajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podrzucałbym bym podrzucał	podrzucałabym bym podrzucała	podrzucałobym bym podrzucało	podrzucalibyśmy byśmy podrzucali	podrzucałybyśmy byśmy podrzucały
2 os.	podrzucałbyś byś podrzucał	podrzucałabyś byś podrzucała	podrzucałobyś byś podrzucało	podrzucalibyście byście podrzucali	podrzucałybyście byście podrzucały
3 os.	podrzucałby by podrzucał	podrzucałaby by podrzucała	podrzucałoby by podrzucało	podrzucaliby by podrzucali	podrzucałyby by podrzucały

bezosobnik: podrzucano by

bezokolicznik: podrzucać

imiesłów przysłówkowy współczesny: podrzucając

gerundium: podrzucanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: podrzucający

imiesłów przymiotnikowy bierny: podrzucany

odpowiednik aspektowy: podrzucić

Rz_osobowy

+

podrzucać

+

CO + KOMU

Zob. rzucić