-
1.
uderzając, spowodować wypadnięcie czegoś -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
stan skupienia, trwałość materii -
synonimy: wybić
wygrzmocić
-
- wytłuczone szyby
-
Nagrobek, z którego ręka wandala wytłukła porcelanowe zdjęcie zmarłego, utrzymany jest w stylu secesyjnym, z piękną płaskorzeźbą głowy Chrystusa (...).
źródło: NKJP: Stanisław Sławomir Nicieja: Twierdze kresowe Rzeczypospolitej, 2006
Wazon wytłukł szybę i z trzaskiem gruchnął na podwórze, a syn kuśnierza poszedł z domu jak stał.
źródło: NKJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1971
Zyzdowi wytłukli zęby i paluchy u prawej ręki mu połamali. I tak ulgowo się z nim obeszli.
źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Powidoki, 2010
Zamykaj pan czym prędzej okno, bo wiatr szyby wytłucze!
źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1977
Rodzina wraca z cmentarza na stypę do domu zamordowanych. Zastaje wytłuczone szyby.
źródło: NKJP: Lidia Ostałowska: Cygańskie pałace mówią, skąd jesteśmy, Gazeta Wyborcza, 1995-03-25
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wytłukę
wytłuczemy
2 os. wytłuczesz
wytłuczecie
3 os. wytłucze
wytłuką
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wytłukłem
+(e)m wytłukł
wytłukłam
+(e)m wytłukła
wytłukłom
+(e)m wytłukło
wytłukliśmy
+(e)śmy wytłukli
wytłukłyśmy
+(e)śmy wytłukły
2 os. wytłukłeś
+(e)ś wytłukł
wytłukłaś
+(e)ś wytłukła
wytłukłoś
+(e)ś wytłukło
wytłukliście
+(e)ście wytłukli
wytłukłyście
+(e)ście wytłukły
3 os. wytłukł
wytłukła
wytłukło
wytłukli
wytłukły
bezosobnik: wytłuczono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wytłuczmy
2 os. wytłucz
wytłuczcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wytłukłbym
bym wytłukł
wytłukłabym
bym wytłukła
wytłukłobym
bym wytłukło
wytłuklibyśmy
byśmy wytłukli
wytłukłybyśmy
byśmy wytłukły
2 os. wytłukłbyś
byś wytłukł
wytłukłabyś
byś wytłukła
wytłukłobyś
byś wytłukło
wytłuklibyście
byście wytłukli
wytłukłybyście
byście wytłukły
3 os. wytłukłby
by wytłukł
wytłukłaby
by wytłukła
wytłukłoby
by wytłukło
wytłukliby
by wytłukli
wytłukłyby
by wytłukły
bezosobnik: wytłuczono by
bezokolicznik: wytłuc
imiesłów przysłówkowy uprzedni: wytłukłszy
gerundium: wytłuczenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wytłuczenie
wytłuczenia
D. wytłuczenia
wytłuczeń
C. wytłuczeniu
wytłuczeniom
B. wytłuczenie
wytłuczenia
N. wytłuczeniem
wytłuczeniami
Ms. wytłuczeniu
wytłuczeniach
W. wytłuczenie
wytłuczenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: wytłuczony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wytłuczony
wytłuczony
wytłuczony
wytłuczone
wytłuczona
D. wytłuczonego
wytłuczonego
wytłuczonego
wytłuczonego
wytłuczonej
C. wytłuczonemu
wytłuczonemu
wytłuczonemu
wytłuczonemu
wytłuczonej
B. wytłuczonego
wytłuczonego
wytłuczony
wytłuczone
wytłuczoną
N. wytłuczonym
wytłuczonym
wytłuczonym
wytłuczonym
wytłuczoną
Ms. wytłuczonym
wytłuczonym
wytłuczonym
wytłuczonym
wytłuczonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wytłuczeni
wytłuczeni
wytłuczone
wytłuczone
D. wytłuczonych
wytłuczonych
wytłuczonych
wytłuczonych
C. wytłuczonym
wytłuczonym
wytłuczonym
wytłuczonym
B. wytłuczonych
wytłuczonych
wytłuczonych
wytłuczone
N. wytłuczonymi
wytłuczonymi
wytłuczonymi
wytłuczonymi
Ms. wytłuczonych
wytłuczonych
wytłuczonych
wytłuczonych
odpowiednik aspektowy: wytłukiwać
Inne uwagi
Zwykle imb
-
+ wytłuc + CO + (z CZEGO) -
Zob. tłuc