wytłuc - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. zabić wszystkich ludzi lub wszystkie zwierzęta

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

śmierć

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

	synonimy:	wybić
	hiperonimy:	zabić

	Więc czekają, aż nas pożar wypędzi. Bo wtedy moździerze wytłuką nas raz dwa. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Kisuny, 2008
	Dziesiątki, może setki komarów. Zapalają znienacka światło i próbują je wytłuc. źródło: NKJP: Inga Iwasiów: Bambino, 2008
	Wszystkich wrogów wytłukliśmy, zdobyli piękny statek... źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1957
	Miał też piękne perliczki, ale Nućka wytłukła je wszystkie. źródło: NKJP: Marek Ostrowski: Dzik domowy, Trybuna Śląska, 2002-08-09
	Człowiek pierwotny wytłukł wszystkie mamuty. źródło: NKJP: Jacek Żakowski: Drapieżna małpa, Gazeta Wyborcza, 1994-02-19

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytłukłem +(e)m wytłukł	wytłukłam +(e)m wytłukła	wytłukłom +(e)m wytłukło	wytłukliśmy +(e)śmy wytłukli	wytłukłyśmy +(e)śmy wytłukły
2 os.	wytłukłeś +(e)ś wytłukł	wytłukłaś +(e)ś wytłukła	wytłukłoś +(e)ś wytłukło	wytłukliście +(e)ście wytłukli	wytłukłyście +(e)ście wytłukły
3 os.	wytłukł	wytłukła	wytłukło	wytłukli	wytłukły

bezosobnik: wytłuczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wytłuczmy
2 os.	wytłucz	wytłuczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytłukłbym bym wytłukł	wytłukłabym bym wytłukła	wytłukłobym bym wytłukło	wytłuklibyśmy byśmy wytłukli	wytłukłybyśmy byśmy wytłukły
2 os.	wytłukłbyś byś wytłukł	wytłukłabyś byś wytłukła	wytłukłobyś byś wytłukło	wytłuklibyście byście wytłukli	wytłukłybyście byście wytłukły
3 os.	wytłukłby by wytłukł	wytłukłaby by wytłukła	wytłukłoby by wytłukło	wytłukliby by wytłukli	wytłukłyby by wytłukły

bezosobnik: wytłuczono by

bezokolicznik: wytłuc

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wytłukłszy

gerundium: wytłuczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wytłuczony

odpowiedniki aspektowe: tłuc , wytłukiwać

+

wytłuc

+

KOGO/CO

Zob. tłuc