wytłuc - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

zbić mocno

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

synonimy:

natłuc
wygrzmocić

Nie byłem pewien, czy wydrze mi garść uwłosienia, czy może zechce wytłuc po twarzy za nachodzenie bez zaproszenia.

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004

Jeśli do mnie podchodzili, wiedziałem, że chcą mi zabrać cukierki albo z nudów wytłuc po głowie.

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Naznaczeni błękitem. Kamień na szczycie. Kroniki Drugiego Kręgu. Księga I cz. 2, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytłukłem +(e)m wytłukł	wytłukłam +(e)m wytłukła	wytłukłom +(e)m wytłukło	wytłukliśmy +(e)śmy wytłukli	wytłukłyśmy +(e)śmy wytłukły
2 os.	wytłukłeś +(e)ś wytłukł	wytłukłaś +(e)ś wytłukła	wytłukłoś +(e)ś wytłukło	wytłukliście +(e)ście wytłukli	wytłukłyście +(e)ście wytłukły
3 os.	wytłukł	wytłukła	wytłukło	wytłukli	wytłukły

bezosobnik: wytłuczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wytłuczmy
2 os.	wytłucz	wytłuczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytłukłbym bym wytłukł	wytłukłabym bym wytłukła	wytłukłobym bym wytłukło	wytłuklibyśmy byśmy wytłukli	wytłukłybyśmy byśmy wytłukły
2 os.	wytłukłbyś byś wytłukł	wytłukłabyś byś wytłukła	wytłukłobyś byś wytłukło	wytłuklibyście byście wytłukli	wytłukłybyście byście wytłukły
3 os.	wytłukłby by wytłukł	wytłukłaby by wytłukła	wytłukłoby by wytłukło	wytłukliby by wytłukli	wytłukłyby by wytłukły

bezosobnik: wytłuczono by

bezokolicznik: wytłuc

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wytłukłszy

gerundium: wytłuczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wytłuczony

+

wytłuc

+

KOGO + (po CZYM)

Zob. tłuc