wytłuc - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

spadając z dużą siłą, zniszczyć rośliny, łamiąc je

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Pogoda

zjawiska atmosferyczne

	A nasz bohater poszedł do ogrodu sprawdzić, czy grad, który przyszedł po tej zimie, wytłukł mu wszystkie morele. źródło: NKJP: Jan Tomkowski: Ciemne skrzydła Ikara. Eseje o rozpaczy, 2009
	Przyjdzie jaki kataklizm i wytłucze zbiory, albo, co gorsza, nie przyjdzie, nie wytłucze i będzie urodzaj. źródło: NKJP: Andrzej Błaszczyk: Nie kijem go, to pałką, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska”, nr 28 (509), 2001-07-26
	Deszcz wytłukł mi wszystkie śliwki. źródło: Internet: forum.poradnikogrodniczy.pl/
	Toteż nie żałowałem nigdy czasu ani trudu, bo i mnie sprawiało to przyjemność, gdy się z czyjegoś życia udało coś więcej wydobyć oprócz tego, że świnia padła, grad zboże wytłukł, dziecko się urodziło. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Nagi sad, 1967
	Sarmacki silva rerum był to utwór, w którym autor zapisywał to wszystko, co mu przyszło do głowy - bez ładu i porządku. O własnych mało ciekawych przypadkach losu, o burzy, która wytłukła mu pszenicę, o tym, że urodziło się cielę z dwiema głowami, i o tym, że ojczyznę zniszczyli mu Szwedzi i „dobrze, że choć stryjowizna ocalała”. źródło: NKJP: Henryk Samsonowicz: Pochwała deprawatora, Polityka, nr 2373, 2002-10-26

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytłukłem +(e)m wytłukł	wytłukłam +(e)m wytłukła	wytłukłom +(e)m wytłukło	wytłukliśmy +(e)śmy wytłukli	wytłukłyśmy +(e)śmy wytłukły
2 os.	wytłukłeś +(e)ś wytłukł	wytłukłaś +(e)ś wytłukła	wytłukłoś +(e)ś wytłukło	wytłukliście +(e)ście wytłukli	wytłukłyście +(e)ście wytłukły
3 os.	wytłukł	wytłukła	wytłukło	wytłukli	wytłukły

bezosobnik: wytłuczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wytłuczmy
2 os.	wytłucz	wytłuczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytłukłbym bym wytłukł	wytłukłabym bym wytłukła	wytłukłobym bym wytłukło	wytłuklibyśmy byśmy wytłukli	wytłukłybyśmy byśmy wytłukły
2 os.	wytłukłbyś byś wytłukł	wytłukłabyś byś wytłukła	wytłukłobyś byś wytłukło	wytłuklibyście byście wytłukli	wytłukłybyście byście wytłukły
3 os.	wytłukłby by wytłukł	wytłukłaby by wytłukła	wytłukłoby by wytłukło	wytłukliby by wytłukli	wytłukłyby by wytłukły

bezosobnik: wytłuczono by

bezokolicznik: wytłuc

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wytłukłszy

gerundium: wytłuczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wytłuczony

+

wytłuc

+

CO

Zob. tłuc