-
1.
bunt społeczeństwa przeciwko panującej władzy, prowadzący do jej obalenia i ustanowienia nowej -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
władza państwowa
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
hiperonimy: bunt
-
- krwawa, zbrojna; długotrwała, wielka; zwycięska rewolucja
- rewolucja i przewroty, rewolucja i walka, rewolucja i wojna
- przywódca, strażnik, uczestnik, wódz, żołnierz; upadek, wybuch, zwycięstwo rewolucji
- obawa przed rewolucją
- udział w rewolucji
- robić, wzniecić/wzniecać, zrobić; przeżyć rewolucję
- wzywać do rewolucji
-
Od upadku komunizmu w roku 1989 Kościół katolicki, który odegrał ważną rolę w demokratycznej rewolucji, zaczął wywierać silny wpływ na kształtowanie polityki w Polsce.
źródło: NKJP: Jacek Kalabiński: Aborcja zamiast, Gazeta Wyborcza, 1993-03-09
[...] rozjuszeni związkowcy odgrażali się wznieceniem rewolucji. Tak to przynajmniej widział ówczesny brytyjski minister spraw wewnętrznych, konserwatysta, lord Melbourne, który uważał, iż ze związkami należy rozmawiać wyłącznie z pozycji siły.
źródło: NKJP: Związkowcy i gangsterzy, Dziennik Polski, 2001-04-27
Budda, podobnie jak Jezus, nie wzywał do rewolucji politycznej. Ale jego przesłanie było rewolucyjne, kiedy podkreślał, że głoszone przez niego prawdy o człowieku mogą służyć wszystkim i nie trzeba do tego pośrednictwa kapłanów [...].
źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Dary dharmy, Polityka, 2007-11-03
Był on charyzmatycznym przywódcą rewolucji, walczącym o ziemię dla tych, którzy na niej pracują.
źródło: NKJP: Duch Zapaty powrócił!, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 1998-06-16
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rewolucja
rewolucje
D. rewolucji
rewolucji
neut rewolucyj
char C. rewolucji
rewolucjom
B. rewolucję
rewolucje
N. rewolucją
rewolucjami
Ms. rewolucji
rewolucjach
W. rewolucjo
rewolucje
-
internac.
fr. révolution
niem. Revolution
ros. revoljúcija
z p.-łac. revolūtiō 'toczenie, obracanie do tyłu; obrót, ruch obrotowy'; 'powrót'
< łac. revolvere 'powracać do czegoś'. Wyraz polski ze względu na znaczenie 'przewrót społeczny' (następnie szerzej 'przewrót') poświadczone po raz pierwszy pod koniec XVIII wieku w języku francuskim, uważany jest przez niektórych badaczy za galicyzm semantyczny