-
5.
pot. dołożyć, rzucając -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
rodzaje pracy -
synonimy: dorzucić
-
Ogień przygasł, należało go rozdmuchać, podrzucić drewna.
źródło: NKJP: Teresa Bojarska, Świtanie, przemijanie, 1996
Szczególne tu pole do popisu dla szkolnej młodzieży, która już wielokrotnie wyruszała do lasów, by napełnić paśniki, podrzucić siana, zawiesić solne lizawki dla płowej zwierzyny.
źródło: KWSJP: bos: Domowy zwierzyniec, Relaks i Kolekcjoner Polski, 1988, nr 11
Podrzucimy drew do ogniska, będzie wam tu cieplej i wygodniej niż w szałasie.
źródło: KWSJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1951
Ten, który został, podrzucił drew do ognia i nastawił na fajerce wielki czajnik.
źródło: KWSJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
Zaprowadziwszy gości do swego domu starzec podrzucił osłom siana i zaprosił podróżnych na wieczerzę.
źródło: KWSJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. podrzucę
podrzucimy
2 os. podrzucisz
podrzucicie
3 os. podrzuci
podrzucą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. podrzuciłem
+(e)m podrzucił
podrzuciłam
+(e)m podrzuciła
podrzuciłom
+(e)m podrzuciło
podrzuciliśmy
+(e)śmy podrzucili
podrzuciłyśmy
+(e)śmy podrzuciły
2 os. podrzuciłeś
+(e)ś podrzucił
podrzuciłaś
+(e)ś podrzuciła
podrzuciłoś
+(e)ś podrzuciło
podrzuciliście
+(e)ście podrzucili
podrzuciłyście
+(e)ście podrzuciły
3 os. podrzucił
podrzuciła
podrzuciło
podrzucili
podrzuciły
bezosobnik: podrzucono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. podrzućmy
2 os. podrzuć
podrzućcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. podrzuciłbym
bym podrzucił
podrzuciłabym
bym podrzuciła
podrzuciłobym
bym podrzuciło
podrzucilibyśmy
byśmy podrzucili
podrzuciłybyśmy
byśmy podrzuciły
2 os. podrzuciłbyś
byś podrzucił
podrzuciłabyś
byś podrzuciła
podrzuciłobyś
byś podrzuciło
podrzucilibyście
byście podrzucili
podrzuciłybyście
byście podrzuciły
3 os. podrzuciłby
by podrzucił
podrzuciłaby
by podrzuciła
podrzuciłoby
by podrzuciło
podrzuciliby
by podrzucili
podrzuciłyby
by podrzuciły
bezosobnik: podrzucono by
bezokolicznik: podrzucić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: podrzuciwszy
gerundium: podrzucenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. podrzucenie
podrzucenia
D. podrzucenia
podrzuceń
C. podrzuceniu
podrzuceniom
B. podrzucenie
podrzucenia
N. podrzuceniem
podrzuceniami
Ms. podrzuceniu
podrzuceniach
W. podrzucenie
podrzucenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: podrzucony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. podrzucony
podrzucony
podrzucony
podrzucone
podrzucona
D. podrzuconego
podrzuconego
podrzuconego
podrzuconego
podrzuconej
C. podrzuconemu
podrzuconemu
podrzuconemu
podrzuconemu
podrzuconej
B. podrzuconego
podrzuconego
podrzucony
podrzucone
podrzuconą
N. podrzuconym
podrzuconym
podrzuconym
podrzuconym
podrzuconą
Ms. podrzuconym
podrzuconym
podrzuconym
podrzuconym
podrzuconej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. podrzuceni
podrzuceni
podrzucone
podrzucone
D. podrzuconych
podrzuconych
podrzuconych
podrzuconych
C. podrzuconym
podrzuconym
podrzuconym
podrzuconym
B. podrzuconych
podrzuconych
podrzuconych
podrzucone
N. podrzuconymi
podrzuconymi
podrzuconymi
podrzuconymi
Ms. podrzuconych
podrzuconych
podrzuconych
podrzuconych
odpowiednik aspektowy: podrzucać
-
Rzosobowy + podrzucić + CZEGO + (do CZEGO) -
Zob. rzucić