-
2.
w mitologii rzymskiej: jedna z bogiń zemsty, które miały karać ludzi za grzechy, przedstawianych jako kobiety z wężami zamiast włosów na głowie oraz włóczniami i pochodniami w rękach -
Zapisywane także wielką literą.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
Chwyciwszy się za skronie, jakby w obawie, że za chwilę pęknie mu czaszka, pobiegł po ciemnych, słabo oświetlonych schodach niczym ścigany przez piekielne furie potępieniec, a my za nim.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
Na drugą zaś przyczynę składa się to, iż lękają się cierpień, przerażeni mianowicie bajkami poetów, szczekaniem Cerbera, smutną przepaścią rzeki Kokytos, jeszcze smutniejszym Charonem, gromadą Furii [...].
źródło: NKJP: Zdzisław Józef Kijas: Niebo w domu Ojca, czyściec dla kogo, piekło w oddaleniu, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. furia
furie
D. furii
furii
neut furyj
char C. furii
furiom
B. furię
furie
N. furią
furiami
Ms. furii
furiach
W. furio
furie
Inne uwagi
Zwykle lm
-
łac. 'szaleństwo, wściekłość; bogini zemsty'