wściekłość - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

gwałtowny i silny napad złości, objawiający się agresją oraz tym, że dana osoba nie panuje nad tym, co robi i mówi

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

furia
pasja
wścieklizna

bezradna, bezsilna; dzika, niepohamowana, ogromna, straszna, wielka; tłumiona; własna wściekłość
wściekłość kibiców, tłumu, władz
wściekłość na świat
wściekłość i agresja, wściekłość i bezradność, wściekłość i bezsilność, wściekłość i ból, wściekłość i frustracja, wściekłość i furia, wściekłość i gniew, wściekłość i lęk, wściekłość i nienawiść, wściekłość i oburzenie, wściekłość i przerażenie, wściekłość i rozpacz, wściekłość i strach, wściekłość i upokorzenie, wściekłość i wrzask, wściekłość i wstyd, wściekłość i żal
stan, uczucie; grymas, krzyk, łzy, odruch, okrzyk, ryk, wyraz; atak, fala, napad, poryw, przypływ, wybuch wściekłości
powód do wściekłości
pełen wściekłości
wściekłość narasta, ogarnęła kogoś
budzić, powodować, wywołać, wzbudzić; kryć, opanować, wyładować, ukrywać; poczuć wściekłość
doprowadzić/doprowadzać kogoś do wściekłości; dygotać, kipieć, płakać, szaleć, trząść się z wściekłości
wpaść/wpadać we wściekłość

	Ogarnęła ją nagła wściekłość, złość, nienawiść do tych wszystkich szalonych mężczyzn biegających z karabinami, zabijających się, zrzucających bomby, podpalających domy, rozsiewających nienawiść. źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997
	Gotowała się z wściekłości i nienawiści, dygotała z żądzy mordu. Chciała dopaść tego strasznego starca, poczuć, jak klinga wcina się w ciało. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997
	- Proszę nie zajmować więcej czasu. Interesanci czekają, a pani nie wie czego chce - odparła, niemal z wściekłością, wszechmocna urzędniczka [...]. źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001
	Krzysiek zareagował w zupełnie niepodobny dla siebie sposób. Takiej gwałtowności i wściekłości Tomek nigdy wcześniej u niego nie widział. Krzysiek po prostu wrzasnął. - Słuchaj! [...] Idź stąd, zejdź mi z oczu! Idź do domu! Słyszałeś? Mówię całkiem serio! Znikaj! źródło: NKJP: Piotr Krawczyk: Plamka światła, 1997
	[...] wściekłość zawistników i pokrzywdzonych wyładowała się na pałacu Colonnów. Tłum uzbrojony w żelazne sztaby i kilofy włamał się do jego wnętrza. Rozbito marmurowe kominki, roztrzaskano na kawałki okna [...]. źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Watykan bez tajemnic, 1997

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Inne uwagi

Zwykle lp

+

wściekłość

+

(KOGO)

Zob. wściekły