-
2.
oznaka, że ktoś ma lub za chwilę będzie miał gwałtowny i silny napad złości, objawiający się agresją oraz tym, że dana osoba nie panuje nad tym, co robi i mówi -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
- wściekłość na twarzy
- wściekłość w głosie, w oczach
- kopnąć, rzucić czymś, uderzyć z wściekłością
-
W odpowiedzi spojrzała na niego z taką zimną wściekłością w jasnobłękitnych oczach, że ledwo powstrzymał się od obronnego: „To nie moja wina”.
źródło: NKJP: Jacek Dukaj: Czarne oceany, 2001
W jednej sekundzie tekst rozsypał się. Jakub gorączkowo próbował zatrzymać rozpad. Z wściekłością walił w klawiaturę.
źródło: NKJP: Małgorzata Saramanowicz: Siostra, 1996
Uderzony cofnął się i już nie patrzył z wściekłością na swojego oprawcę.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
Przed Udolfem stał skurczony rybak, przerażony krzykiem i wściekłością malującą się na obliczu młodego panicza.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wściekłość
wściekłości
D. wściekłości
wściekłości
C. wściekłości
wściekłościom
B. wściekłość
wściekłości
N. wściekłością
wściekłościami
Ms. wściekłości
wściekłościach
W. wściekłości
wściekłości
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ wściekłość + (GDZIE) -
Zob. wściekły