wściekle I

II

przysłówek

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. krzyczeć

  • 1.

    wyrażając gniew i wielką złość
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    zachowania emocjonalne

    • kląć, krzyczeć, ryknąć, wrzasnąć; syczeć, sapać; atakować, tłuc wściekle
  • - Będziesz mówił? - ryknął wściekle oficer.

    źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1951

    Drugi koń szarpnął się, do reszty rozwalił groblę podkowami, zjechał po zad w grząskie błocko. Jeźdźcy wrzeszczeli, klęli wściekle.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 1992

    - Ty chamie, odczep się od Iw!
    Witek podbiegł, złapał i wykręcił arystokratyczną łapę. Hrabia syknął wściekle i odskoczył w bok...

    źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997

    Zaczynają strzelać do siebie z nienawiścią - niestety nie mają już amunicji. Wściekle odrzucają broń i rzucają się na siebie z pięściami.

    źródło: NKJP: Juliusz Machulski, Piotr Wereśniak, Ryszard Zatorski: Kiler, 1998

    Brat szastał się wściekle, kiedy w ciemne poranki on musiał iść do budy, a ja rozkosznie przewracałem się na drugi bok.

    źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Bóg zapłacz!, 2000

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy wściekle
    stopień wyższy wścieklej
  • Od wściekły (por.).
    Zob. wściec