wytrącać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

uderzając lekko, powodować, że coś, co ktoś trzyma, wypada mu z ręki

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości przestrzeni

ułożenie względem siebie

synonimy:

wybijać

	Kantem dłoni wytrącam z małej piąstki sprężynowiec, chwytam za chude karczydło, przykrywam nóż stopą. źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Doktor Twardowski, 1981
	Dzidzia patrzy na mleko, które w najmniej spodziewanym momencie lubi uciec. [...] Gdy zabiera się do nalewania go do filiżanki, Drab napiera na nią całą siłą i wytrąca jej z ręki gorący rondelek, który z hukiem upada na ziemię. źródło: NKJP: Zofia Chądzyńska: Przez ciebie, Drabie!, 1995
	Przyskoczył do mnie, wytrącając tacę. Na szczęście spadła na parapet okienka, dzięki czemu kubek się nie stłukł, a mleko nie rozlało na podłogę. źródło: NKJP: Jarosław Maślanek: Haszyszopenki, 2008
	Bronili się przed dotykiem, wytrącali kubek albo nie chcieli połykać gorzkiej mikstury. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Smoczy Pakt, 2003

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytrącałem +(e)m wytrącał	wytrącałam +(e)m wytrącała	wytrącałom +(e)m wytrącało	wytrącaliśmy +(e)śmy wytrącali	wytrącałyśmy +(e)śmy wytrącały
2 os.	wytrącałeś +(e)ś wytrącał	wytrącałaś +(e)ś wytrącała	wytrącałoś +(e)ś wytrącało	wytrącaliście +(e)ście wytrącali	wytrącałyście +(e)ście wytrącały
3 os.	wytrącał	wytrącała	wytrącało	wytrącali	wytrącały

bezosobnik: wytrącano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wytrącał będę wytrącać	będę wytrącała będę wytrącać	będę wytrącało będę wytrącać	będziemy wytrącali będziemy wytrącać	będziemy wytrącały będziemy wytrącać
2 os.	będziesz wytrącał będziesz wytrącać	będziesz wytrącała będziesz wytrącać	będziesz wytrącało będziesz wytrącać	będziecie wytrącali będziecie wytrącać	będziecie wytrącały będziecie wytrącać
3 os.	będzie wytrącał będzie wytrącać	będzie wytrącała będzie wytrącać	będzie wytrącało będzie wytrącać	będą wytrącali będą wytrącać	będą wytrącały będą wytrącać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wytrącajmy
2 os.	wytrącaj	wytrącajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytrącałbym bym wytrącał	wytrącałabym bym wytrącała	wytrącałobym bym wytrącało	wytrącalibyśmy byśmy wytrącali	wytrącałybyśmy byśmy wytrącały
2 os.	wytrącałbyś byś wytrącał	wytrącałabyś byś wytrącała	wytrącałobyś byś wytrącało	wytrącalibyście byście wytrącali	wytrącałybyście byście wytrącały
3 os.	wytrącałby by wytrącał	wytrącałaby by wytrącała	wytrącałoby by wytrącało	wytrącaliby by wytrącali	wytrącałyby by wytrącały

bezosobnik: wytrącano by

bezokolicznik: wytrącać

imiesłów przysłówkowy współczesny: wytrącając

gerundium: wytrącanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wytrącający

imiesłów przymiotnikowy bierny: wytrącany

odpowiednik aspektowy: wytrącić

Rz_osobowy

+

wytrącać

+

(KOMU) + CO + (z CZEGO)

Zob. trącić