obrzucić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wypowiedzieć dużo negatywnych słów pod czyimś adresem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

naubliżać
poobrzucać

	Sąsiedzi kontratakują. Skarżą się, że [...] jest agresywny, potrafi obrzucić wyzwiskami, rwie się do bicia za byle co. źródło: KWSJP: Dariusz Koźlenko: Prawo na zakręcie, Ozon, 2005, nr 3
	Jeden ze starszych przechodniów, obrzucił naszych dziennikarzy obelgami i epitetami. źródło: KWSJP: Bożena Kastory: Serdeczna niedziela, Trybuna Śląska, 1998, nr 3
	[...] najpierw obrzucił go mało wybrednymi epitetami, a następnie wypędził z lokalu i uderzył w twarz. źródło: KWSJP: gm: Kolejna ofiara krewkiego restauratora, Tygodnik Podhalański, 1996, nr 9
	Czuł, że jeszcze chwila, a wybuchnie i obrzuci upartą siostrę wyzwiskami. źródło: KWSJP: Stanisław Goszczurny: Dwaj przyjaciele, 1971

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obrzuciłem +(e)m obrzucił	obrzuciłam +(e)m obrzuciła	obrzuciłom +(e)m obrzuciło	obrzuciliśmy +(e)śmy obrzucili	obrzuciłyśmy +(e)śmy obrzuciły
2 os.	obrzuciłeś +(e)ś obrzucił	obrzuciłaś +(e)ś obrzuciła	obrzuciłoś +(e)ś obrzuciło	obrzuciliście +(e)ście obrzucili	obrzuciłyście +(e)ście obrzuciły
3 os.	obrzucił	obrzuciła	obrzuciło	obrzucili	obrzuciły

bezosobnik: obrzucono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obrzućmy
2 os.	obrzuć	obrzućcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obrzuciłbym bym obrzucił	obrzuciłabym bym obrzuciła	obrzuciłobym bym obrzuciło	obrzucilibyśmy byśmy obrzucili	obrzuciłybyśmy byśmy obrzuciły
2 os.	obrzuciłbyś byś obrzucił	obrzuciłabyś byś obrzuciła	obrzuciłobyś byś obrzuciło	obrzucilibyście byście obrzucili	obrzuciłybyście byście obrzuciły
3 os.	obrzuciłby by obrzucił	obrzuciłaby by obrzuciła	obrzuciłoby by obrzuciło	obrzuciliby by obrzucili	obrzuciłyby by obrzuciły

bezosobnik: obrzucono by

bezokolicznik: obrzucić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: obrzuciwszy

gerundium: obrzucenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: obrzucony

odpowiednik aspektowy: obrzucać

Rz_osobowy

+

obrzucić

+

KOGO + CZYM