-
3.
bud. pokryć substancją ochronną lub wzmacniającą -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
czynności związane z budową -
hiperonimy: pokryć
-
- obrzucić mur, sklepienie, strop, ścianę
- obrzucić cementem, tynkiem, zaprawą
-
W okresie wypraw krzyżowych sklepienie groty obrzucono tynkiem i pokryto malowidłami, po których pozostały nieliczne fragmenty.
źródło: NKJP: Jan Gać: Ziemia Święta. Kulturowy przewodnik śladami Jezusa, 2009
Z głównej świątyni na ściętym wierzchołku wzgórza zachowały się znaczne fragmenty ścian, których stan pozwala odtworzyć jej wygląd w ogólnych zarysach. Wzniesiona z tych samych drobnych kamieni co oszalowane zbocze, była obrzucona zaprawą i pomalowana.
źródło: NKJP: Jan Gać: W ojczyźnie Majów, 2007
Po usunięciu wolnych ubytków można wzmocnić podłoże za pomocą mleczka gruntującego, a następnie obrzucić zaprawą cementowo-wapienną.
źródło: Internet
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. obrzucę
obrzucimy
2 os. obrzucisz
obrzucicie
3 os. obrzuci
obrzucą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. obrzuciłem
+(e)m obrzucił
obrzuciłam
+(e)m obrzuciła
obrzuciłom
+(e)m obrzuciło
obrzuciliśmy
+(e)śmy obrzucili
obrzuciłyśmy
+(e)śmy obrzuciły
2 os. obrzuciłeś
+(e)ś obrzucił
obrzuciłaś
+(e)ś obrzuciła
obrzuciłoś
+(e)ś obrzuciło
obrzuciliście
+(e)ście obrzucili
obrzuciłyście
+(e)ście obrzuciły
3 os. obrzucił
obrzuciła
obrzuciło
obrzucili
obrzuciły
bezosobnik: obrzucono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. obrzućmy
2 os. obrzuć
obrzućcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. obrzuciłbym
bym obrzucił
obrzuciłabym
bym obrzuciła
obrzuciłobym
bym obrzuciło
obrzucilibyśmy
byśmy obrzucili
obrzuciłybyśmy
byśmy obrzuciły
2 os. obrzuciłbyś
byś obrzucił
obrzuciłabyś
byś obrzuciła
obrzuciłobyś
byś obrzuciło
obrzucilibyście
byście obrzucili
obrzuciłybyście
byście obrzuciły
3 os. obrzuciłby
by obrzucił
obrzuciłaby
by obrzuciła
obrzuciłoby
by obrzuciło
obrzuciliby
by obrzucili
obrzuciłyby
by obrzuciły
bezosobnik: obrzucono by
bezokolicznik: obrzucić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: obrzuciwszy
gerundium: obrzucenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. obrzucenie
obrzucenia
D. obrzucenia
obrzuceń
C. obrzuceniu
obrzuceniom
B. obrzucenie
obrzucenia
N. obrzuceniem
obrzuceniami
Ms. obrzuceniu
obrzuceniach
W. obrzucenie
obrzucenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: obrzucony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. obrzucony
obrzucony
obrzucony
obrzucone
obrzucona
D. obrzuconego
obrzuconego
obrzuconego
obrzuconego
obrzuconej
C. obrzuconemu
obrzuconemu
obrzuconemu
obrzuconemu
obrzuconej
B. obrzuconego
obrzuconego
obrzucony
obrzucone
obrzuconą
N. obrzuconym
obrzuconym
obrzuconym
obrzuconym
obrzuconą
Ms. obrzuconym
obrzuconym
obrzuconym
obrzuconym
obrzuconej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. obrzuceni
obrzuceni
obrzucone
obrzucone
D. obrzuconych
obrzuconych
obrzuconych
obrzuconych
C. obrzuconym
obrzuconym
obrzuconym
obrzuconym
B. obrzuconych
obrzuconych
obrzuconych
obrzucone
N. obrzuconymi
obrzuconymi
obrzuconymi
obrzuconymi
Ms. obrzuconych
obrzuconych
obrzuconych
obrzuconych
odpowiednik aspektowy: obrzucać
-
Rzosobowy + obrzucić + CO + CZYM -