dochodzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

21.

pot. chodzić - uczęszczać dokądś – aż do wskazanego momentu, stanowiącego zakończenie pewnego etapu edukacji

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Edukacja i oświata

Najwyżej można doradzić, żeby dochodził do końca roku i się przekonał, czy na 100% chce rzucić te studia [...].

źródło: Internet: forum.gazeta.pl › Forum › Nauka i edukacja

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dochodziłem +(e)m dochodził	dochodziłam +(e)m dochodziła	dochodziłom +(e)m dochodziło	dochodziliśmy +(e)śmy dochodzili	dochodziłyśmy +(e)śmy dochodziły
2 os.	dochodziłeś +(e)ś dochodził	dochodziłaś +(e)ś dochodziła	dochodziłoś +(e)ś dochodziło	dochodziliście +(e)ście dochodzili	dochodziłyście +(e)ście dochodziły
3 os.	dochodził	dochodziła	dochodziło	dochodzili	dochodziły

bezosobnik: dochodzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dochodźmy
2 os.	dochodź	dochodźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dochodziłbym bym dochodził	dochodziłabym bym dochodziła	dochodziłobym bym dochodziło	dochodzilibyśmy byśmy dochodzili	dochodziłybyśmy byśmy dochodziły
2 os.	dochodziłbyś byś dochodził	dochodziłabyś byś dochodziła	dochodziłobyś byś dochodziło	dochodzilibyście byście dochodzili	dochodziłybyście byście dochodziły
3 os.	dochodziłby by dochodził	dochodziłaby by dochodziła	dochodziłoby by dochodziło	dochodziliby by dochodzili	dochodziłyby by dochodziły

bezosobnik: dochodzono by

bezokolicznik: dochodzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: dochodziwszy

gerundium: dochodzenie

rodzaj gramatyczny: dk

Rz_osobowy

+

dochodzić

+

do CZEGO

Zob. chodzić