-
2.
książk. osoba bądź rzecz będąca najdoskonalszym przykładem czegoś -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie -
synonimy: uosobienie
wcielenie
-
- ucieleśnienie geniuszu, miłości, opanowania, spokoju, wdzięku, zła
-
Ta wypowiedź przypominała trochę podstawienie nogi pani Braithwaite, gdy ta na paluszkach, z podkasaną spódnicą, usiłuje przejść usłanym odchodami zaułkiem. Angielka straciła rezon i poróżowiała na twarzy, nie poddała się jednak. Tak jak wszyscy w Hanowerze, nie wyłączając małżonka Karoliny, była ucieleśnieniem wdzięku i godności.
źródło: NKJP: Neal Stephenson: Ustrój świata, tom II, Esensja nr 03 (LXXV), 2008-04
Hitlera uznał po prostu za ucieleśnienie zła.
źródło: NKJP: Andrzej Anonimus: Nie nadaje się, przecież to jeszcze szczeniak, 1999
Ameryka była zawsze ucieleśnieniem zmian i postępu, jej dynamika pobudzała wyobraźnię.
źródło: NKJP: Maria Kornatowska: Co się stało z Amerykanami między „W samo południe” i „Urodzonymi mordercami”, Gazeta Wyborcza, 1995-05-06
W latach 60. i na początku 70. również fiaty odnosiły sukcesy w sporcie, a modele Dino (z silnikami Ferrari) i 2300 S były ucieleśnieniem popularnego włoskiego sportowego wozu.
źródło: NKJP: Andrzej Kublik: Samochody, Gazeta Wyborcza, 1993-12-23
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ucieleśnienie
ucieleśnienia
D. ucieleśnienia
ucieleśnień
C. ucieleśnieniu
ucieleśnieniom
B. ucieleśnienie
ucieleśnienia
N. ucieleśnieniem
ucieleśnieniami
Ms. ucieleśnieniu
ucieleśnieniach
W. ucieleśnienie
ucieleśnienia
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ ucieleśnienie + CZEGO -