obrzucić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wypowiedzieć o sobie nawzajem dużo negatywnych słów

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

synonimy:

poobrzucać się

obrzucić się epitetami, inwektywami, klątwami, najgorszymi słowami, obelgami, oskarżeniami, pretensjami, przekleństwami, wyzwiskami
obrzucić się nawzajem, wzajemnie; publicznie

Winowajcy obrzucili się pretensjami.

źródło: NKJP: Szczęście do zera, Dziennik Polski, 2006-04-24

Opowiadano mi także, że na poprzedniej sesji dwóch demokratów obrzuciło się wyzwiskami i zaczęło boksować.

źródło: NKJP: Stanisław Tekieli: Scena polityczna, Gazeta Wyborcza, 1993-05-19

Po jednym ze starć piłkarze obrzucili się przekleństwami.

źródło: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obrzuciłem się +(e)m się obrzucił	obrzuciłam się +(e)m się obrzuciła	obrzuciłom się +(e)m się obrzuciło	obrzuciliśmy się +(e)śmy się obrzucili	obrzuciłyśmy się +(e)śmy się obrzuciły
2 os.	obrzuciłeś się +(e)ś się obrzucił	obrzuciłaś się +(e)ś się obrzuciła	obrzuciłoś się +(e)ś się obrzuciło	obrzuciliście się +(e)ście się obrzucili	obrzuciłyście się +(e)ście się obrzuciły
3 os.	obrzucił się	obrzuciła się	obrzuciło się	obrzucili się	obrzuciły się

bezosobnik: obrzucono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obrzućmy się
2 os.	obrzuć się	obrzućcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obrzuciłbym się bym się obrzucił	obrzuciłabym się bym się obrzuciła	obrzuciłobym się bym się obrzuciło	obrzucilibyśmy się byśmy się obrzucili	obrzuciłybyśmy się byśmy się obrzuciły
2 os.	obrzuciłbyś się byś się obrzucił	obrzuciłabyś się byś się obrzuciła	obrzuciłobyś się byś się obrzuciło	obrzucilibyście się byście się obrzucili	obrzuciłybyście się byście się obrzuciły
3 os.	obrzuciłby się by się obrzucił	obrzuciłaby się by się obrzuciła	obrzuciłoby się by się obrzuciło	obrzuciliby się by się obrzucili	obrzuciłyby się by się obrzuciły

bezosobnik: obrzucono by się

bezokolicznik: obrzucić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: obrzuciwszy się

gerundium: obrzucenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: obrzucać się

Rz_osobowy	+	obrzucić się	+	CZYM + z KIM
Rz_{osobowy; pl}	+	obrzucić się	+	CZYM

Zob. rzucić