naczelnik - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

osoba kierująca całością lub częścią określonej instytucji publicznej

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

organizacja i hierarchia w pracy, stosunki służbowe

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

urzędy i ich funkcjonowanie

hiperonimy:

zwierzchnik

dotychczasowy, nowy, ówczesny, pierwszy, tymczasowy; miejscowy; najlepszy, odpowiedni, właściwy naczelnik
naczelnik gminy, miasta; poczty, stacji (kolejowej); drogówki, policji, prewencji, straży, sztabu, więzienia; grupy, zarządu; departamentu, jednostki, oddziału; urzędu; działu, referatu, sekcji, wydziału; GOPR, OSP, TOPR, ZHP
pan, pani; towarzysz naczelnik
syn; zastępca; stanowisko; funkcja, obowiązki, praca; decyzja, rozkaz, słowa, zdanie, żądanie; biuro, gabinet naczelnika
naczelnik dodał/dodaje, mówi, opowiada, podkreśla, informuje, poinformował, powiedział, przyznaje, stwierdził, tłumaczy, twierdzi, uważa, wyjaśnił/wyjaśnia, zapowiada; kieruje czymś
zawiadomić naczelnika
zostać naczelnikiem

	W samochodzie należącym do mieszkańca powiatu świeckiego [...] znaleziono kilkadziesiąt woreczków z zawartością środka odurzającego – mówi naczelnik sekcji kryminalnej tutejszej komendy. źródło: NKJP: Łukasz Zep: Miało dojść do transakcji narkotykowej?, Tygodnik Tucholski, 2007
	Sędzia Żurek mówi, że zdarza mu się osobiście interweniować u naczelnika poczty, gdy po raz kolejny musi odraczać rozprawę z powodu braku zwrotki. źródło: NKJP: Kłopoty ze zwrotką, Dziennik Polski, 2003-07-26
	Rada Miasta powołała komisję dyscyplinarną I i II instancji w ratuszu, która zajmie się oceną zasadności zarzutów stawianych naczelnikom magistrackich wydziałów. źródło: NKJP: W skrócie - powiat raciborski, Nowiny Raciborskie, 2003-01-08
	Od kilkunastu lat do egzaminu na ratownika TOPR nie przystąpiła żadna pani. Jednak kobiety służą swoją pomocą, prowadząc m.in. biuro naczelnika i pracując w ratowniczej fundacji. źródło: NKJP: Panie z TOPR-u, Dziennik Polski, 2002-03-08
	Poprawka trzecia powoduje, iż wysokość dopuszczalnych norm ubytków i niedoborów będzie wynikała wyłącznie z rozporządzenia ministra, a nie decyzji naczelnika urzędu celnego działającego na podstawie przepisów rozporządzenia. źródło: NKJP: Sprawozdanie z 53. posiedzenia Senatu RP w dniu 9 stycznia 2004 r.

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

+

naczelnik

+

CZEGO

może ros. načálnik

Może później spolszczone przez wtórne nawiązanie do naczelny (Bańk); możliwa też bezpośrednia derywacja od naczelny; zob. naczelny