wypchać - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

używając siły, spowodować, że ktoś znalazł się lub coś zmalało się w innym miejscu niż wcześniej

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	Straty oszacował na 2,5 tysiąca złotych, ale gdy udał się z tym do gminy„ wójt Andrzej Karaś wziął go za kołnierz i wypchał za drzwi” – jak czytamy we wspomnianym liście. źródło: NKJP: Z nożem po odszkodowanie, Sztafeta nr 16/2006
	Nagle stanęliśmy, otwarły się drzwi i milicjanci wręcz wypchali nas na piętro komisariatu, gdzie, chcąc pobrać odciski, długo wykręcali nam palce. źródło: NKJP: Internowani, Dziennik Polski, 2006-12-15
	Z kolei sam sprawca kradzieży wyznał, że wszedł na posesję pokrzywdzonego, po czym wóz własnoręcznie wypchał na drogę. źródło: NKJP: Wóz wytropiony, Gazeta Krakowska, 2003-12-16
	Kilkuset z nich czekało kilka godzin na placu za bramą, aż wentylatory wypchają z podziemnych wyrobisk niebezpieczny metan. źródło: NKJP: Jacek Bombor: Uszli cało, 2002-08-24

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypchałem +(e)m wypchał	wypchałam +(e)m wypchała	wypchałom +(e)m wypchało	wypchaliśmy +(e)śmy wypchali	wypchałyśmy +(e)śmy wypchały
2 os.	wypchałeś +(e)ś wypchał	wypchałaś +(e)ś wypchała	wypchałoś +(e)ś wypchało	wypchaliście +(e)ście wypchali	wypchałyście +(e)ście wypchały
3 os.	wypchał	wypchała	wypchało	wypchali	wypchały

bezosobnik: wypchano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wypchajmy
2 os.	wypchaj	wypchajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypchałbym bym wypchał	wypchałabym bym wypchała	wypchałobym bym wypchało	wypchalibyśmy byśmy wypchali	wypchałybyśmy byśmy wypchały
2 os.	wypchałbyś byś wypchał	wypchałabyś byś wypchała	wypchałobyś byś wypchało	wypchalibyście byście wypchali	wypchałybyście byście wypchały
3 os.	wypchałby by wypchał	wypchałaby by wypchała	wypchałoby by wypchało	wypchaliby by wypchali	wypchałyby by wypchały

bezosobnik: wypchano by

bezokolicznik: wypchać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wypchawszy

gerundium: wypchanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wypchany

odpowiednik aspektowy: wypychać

+

wypchać

+

KOGO/CO + (SKĄD) + (DOKĄD)

Zob. pchać