ktoś stawił opór
-
ktoś sprzeciwił się komuś lub czemuś
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
sąd
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
- ktoś stawił bierny, czynny; twardy, skuteczny, zacięty, zdecydowany opór
-
Reynevan i strącony z siodła młodzik desperacko stawili opór pozostałym pancernym, dodając sobie odwagi dzikim krzykiem, klątwami i wzywaniem świętych.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
[...] znienacka w nocy z 29 na 30 czerwca 1913 r. zaatakowali Serbów i Greków. Przeliczyli się wszakże z siłami. Wojska serbskie i greckie stawiły opór mocniejszy, niż się ogólnie spodziewano.
źródło: NKJP: Janusz Pajewski: Historia powszechna 1871-1918, 1967
[...] z przystawioną do głowy bronią patrzyła, jak zabierają utarg. Kiedy początkowo chciała stawić opór, została pobita.
źródło: NKJP: ed: Alarm i parasolka nie pomogły, Dziennik Łódzki, 2003-03-27
Kiedy związki zawodowe chciały uzurpować sobie prawo weta wobec układu handlowego, Clinton stawił opór [...].
źródło: NKJP: Jacek Kalabiński: NAFTĄ w swoich, Gazeta Wyborcza, 1993-11-19
[...] w antymonopolowym procesie toczącym się w Korei korporacja Billa Gatesa musi stawić opór zarzutom [...], iż wykorzystuje ona swoją pozycję na rynku systemów operacyjnych do walki na rynku aplikacji multimedialnych.
źródło: NKJP: Marcin Opolski: Adwokaci Microsoftu mają pełne ręce roboty, Dziennik Internautów, 2004-11-09
-
typ frazy: fraza czasownikowa
dk, npch; odmienny: stawićodpowiednik aspektowy: ktoś stawia opór
-
+ ktoś stawił opór + (KOMU/CZEMU)