namówić - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

doprowadzić do tego, że ktoś postanawia wykonać określoną czynność lub podjąć określoną decyzję, przedstawiając mu argumenty za tym, że jest to słuszne lub korzystne dla niego

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

Połączenia

namówić do kupna, do powrotu, do wyjazdu; na rozmowę, na wyjazd
dać się namówić

Cytaty

	Ale raz udało się Ricie namówić Julkę na wypad do pobliskiego Olsztyna. Zdołała ją przekonać perspektywą obiadu i lodów w „superowej” restauracji „Przystań”. źródło: NKJP: Monika Rakusa: Żona Adama, 2010
	A my chcemy namówić ludzi do zmiany sposobu życia, odrzucenia tego, co jest konsekwencją ludzkiej kultury i cywilizacji. źródło: NKJP: Janusz Korbel: DZIKA PRZYRODA, ROWERY I WINDA, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 1998-09-16
	Dzieci zaś próbowały namówić rodziców na kupno zabawek. źródło: NKJP: (jes), Zostań wolontariuszem. Dziennik Bałtycki , 2005-11-30
	Zawsze była zachwycona Świnoujściem. W 1992 r., po 18 latach pobytu za Odrą, namówiła męża, aby przyjechać tu na wypoczynek. źródło: NKJP: Ryszarda Socha, Manna w wannach, Polityka, 2004-08-21

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	namówię	namówimy
2 os.	namówisz	namówicie
3 os.	namówi	namówią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	namówiłem +(e)m namówił	namówiłam +(e)m namówiła	namówiłom +(e)m namówiło	namówiliśmy +(e)śmy namówili	namówiłyśmy +(e)śmy namówiły
2 os.	namówiłeś +(e)ś namówił	namówiłaś +(e)ś namówiła	namówiłoś +(e)ś namówiło	namówiliście +(e)ście namówili	namówiłyście +(e)ście namówiły
3 os.	namówił	namówiła	namówiło	namówili	namówiły

bezosobnik: namówiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		namówmy
2 os.	namów	namówcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	namówiłbym bym namówił	namówiłabym bym namówiła	namówiłobym bym namówiło	namówilibyśmy byśmy namówili	namówiłybyśmy byśmy namówiły
2 os.	namówiłbyś byś namówił	namówiłabyś byś namówiła	namówiłobyś byś namówiło	namówilibyście byście namówili	namówiłybyście byście namówiły
3 os.	namówiłby by namówił	namówiłaby by namówiła	namówiłoby by namówiło	namówiliby by namówili	namówiłyby by namówiły

bezosobnik: namówiono by

bezokolicznik: namówić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: namówiwszy

gerundium: namówienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	namówienie	namówienia
D.	namówienia	namówień
C.	namówieniu	namówieniom
B.	namówienie	namówienia
N.	namówieniem	namówieniami
Ms.	namówieniu	namówieniach
W.	namówienie	namówienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: namówiony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	namówiony	namówiony	namówiony	namówione	namówiona
D.	namówionego	namówionego	namówionego	namówionego	namówionej
C.	namówionemu	namówionemu	namówionemu	namówionemu	namówionej
B.	namówionego	namówionego	namówiony	namówione	namówioną
N.	namówionym	namówionym	namówionym	namówionym	namówioną
Ms.	namówionym	namówionym	namówionym	namówionym	namówionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	namówieni	namówieni	namówione	namówione
D.	namówionych	namówionych	namówionych	namówionych
C.	namówionym	namówionym	namówionym	namówionym
B.	namówionych	namówionych	namówionych	namówione
N.	namówionymi	namówionymi	namówionymi	namówionymi
Ms.	namówionych	namówionych	namówionych	namówionych

odpowiednik aspektowy: namawiać

Składnia

Rz_osobowy	+	namówić	+	KOGO + do CZEGO \| na CO
	+	namówić	+	KOGO + aby \| żeby ZDANIE

Pochodzenie

Zob. mówić