strata - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

niepożądany ubytek czegoś, co się wcześniej posiadało

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

antonimy:

zysk

dotkliwa; minimalna, niewielka; ogromna, olbrzymia, spora, znaczna; wielomilionowa; rzeczywista; wymierna; poważna; ponoszona strata; ewentualne; wielkie straty; strata osobista; terytorialna; ekonomiczna, finansowa, gospodarcza, materialna, podatkowa; spowodowana czymś; wynikła z czegoś
strata brutto, netto
strata pieniędzy; Skarbu Państwa; rzędu jakiegoś
strata i zysk
ryzyko straty; bilans, rozmiar, suma, szacunek, wartość, wielkość, wysokość; przyczyna strat
strata rośnie; sięga jakiejś sumy; wyniosła/wynosi ileś; wynika z czegoś
uniknąć strat
ponieść; generować, powodować, przynieść/przynosić, wykazać/wykazywać; liczyć, ocenić, oszacować, szacować, wyliczyć; zanotować, notować stratę; ograniczyć/ograniczać, zmniejszyć; pokryć/pokrywać, wynagrodzić, wyrównać, uzupełnić, zrekompensować straty
rachunek zysków i strat

Według szacunków straty ekonomiczne spowodowane przez zmiany klimatyczne będą się podwajać co 12 lat.

źródło: NKJP: Raport Allianz: Zmiany klimatu a sektor finansowy, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2006-11-21

Kolejne wojny wywoływane przez Arabów kończyły się dla nich kolejnymi stratami terytorialnymi.

źródło: NKJP: Masakra w ZOO w Rafah, Usenet -- pl.soc.wegetarianizm, 2004-06-18

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

+

strata

+

(CZEGO)

Rzeczownik od przedrostkowego czasownika s-tracić (< psł. jьz/tratiti).
Zob. tracić