-
1.
coś dobrego, co jest wynikiem określonych działań albo określonej sytuacji -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
prawdy i wartości życiowe -
- mały, duży pożytek; pożytek publiczny, społeczny
- pożytek dla dzieci, ludzi; świata
- pożytek z ludzi; z pracy; z rozmyślań
- przynieść/przynosić pożytek; mieć z czegoś pożytek
-
[...] lepiej rób coś, ołówki produkuj, nalewki z pigwy, piórniki albo kalendarzyki. Albo fałszywego szampana. Będzie z tego większy pożytek.
źródło: NKJP: Michał Olszewski: Chwalcie łąki umajone, 2005
Jesteście darmozjady, indolenci i lenie. Wasze kuglarskie sztuczki kosztują mnie majątek, a pożytku z nich żadnego.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 2001
Jeżeli ten ludzki wrak to rzeczywiście Hanka, to niewiele będzie z niej pożytku. Zamiast pomóc mogłaby tylko zaszkodzić.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: zdrada, 1993
Chociaż skończyłeś ten swój doktorat, jak nas nie było? – Przez trzy godziny? – Twój ojciec potrafił w godzinę naprawić każdy odkurzacz. Albo pralkę. – To nie pralka, to Czechow. – I szkoda wielka. Z jednej pralki jest więcej pożytku niż z twojego doktoratu.
źródło: NKJP: Marek Kochan: Ballada o dobrym dresiarzu, 2005
Należy głośno mówić o pożytkach i przyjemnościach płynących z bibliofilstwa.
źródło: NKJP: Janusz Miliszkiewicz: Przygoda bycia Polakiem, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pożytek
pożytki
D. pożytku
pożytków
C. pożytkowi
pożytkom
B. pożytek
pożytki
N. pożytkiem
pożytkami
Ms. pożytku
pożytkach
W. pożytku
pożytki
-
+ pożytek + (z CZEGO)+ pożytek + (dla KOGO/CZEGO) -
ogsł. *požitъkъ 'używanie czegoś, użytek, użyteczność, zysk, korzyść'
Forma słowiańska od imiesłowu biernego *požitъ od przedrostkowego czasownika *požiti 'przeżyć pewien czas; zażyć czegoś, użyć, skorzystać z czegoś'; zob. żyć, pożyć, pożyczyć