kadrowy I - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

dotyczący kadry - grupy osób wyspecjalizowanych w jakiejś dziedzinie, pracujących w jednym przedsiębiorstwie lub w jednej instytucji

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

organizacja i hierarchia w pracy, stosunki służbowe

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Biznes

funkcjonowanie firm i przedsiębiorstw

synonimy:

personalny II

proces; system kadrowy; aktywność; obsada; polityka kadrowa; biuro; przygotowanie; zaplecze kadrowe; braki, luki, niedobory, ubytki; czystki; decyzje; plany; potrzeby, wymogi; rezerwy, zespoły; usługi; zmiany kadrowe

	- W poradni mieliśmy niedobory kadrowe i pracowały tam tylko dwie pielęgniarki. źródło: NKJP: Monika Ziółkowska-Wnuk Zawiercie: Bez kasy i bez szefa, Dziennik Zachodni, 2009-10-12
	Nie przeprowadziłem czystek kadrowych. Odwołałem zaledwie dwie osoby, a nie wszystkich urzędników. źródło: NKJP: (jeta): Anonim szkaluje komisarza miasta, Dziennik Bałtycki, 2011
	Lista zawodów w szkole powstanie po przeprowadzeniu badań lokalnego rynku pracy i potrzeb kadrowych miejscowych zakładów. źródło: NKJP: Andrzej Plęs: Pilzno chce mieć szkołę rzemiosła, Gazeta Krakowska, 2008-09-18
	– Obecnie nie prowadzimy rekrutacji i nie przyjmujemy podań. Ewentualne braki kadrowe staramy się wypełniać, wyszukując odpowiednich specjalistów wśród zatrudnionych w innych oddziałach Polskiej Miedzi. źródło: NKJP: Piotr Kanikowski: Ucho igielne, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-10-14
	Policjanci z likwidowanej izby tak naprawdę więc wypełnią powstające luki kadrowe. Komendant już przeniósł funkcjonariuszy z biura przepustek do konwojów, w ich miejsce zatrudniając cywilnych pracowników. źródło: NKJP: Mirosław Łukaszuk: Koniec izby dziecka, Trybuna Śląska, 2002-04-15

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Zob. kadra