znać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

mieć rozległą wiedzę z jakiejś dziedziny lub biegłość w czymś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

synonimy:

wyznawać się

facet zna się; fachowcy, inżynierowie, nauczyciele, pracownicy, specjaliści znają się
znać się na budownictwie, na chorobach, na ekonomii, na finansach, na gospodarce, na grzybach, na interesach, na komputerach, na koniach, na księgowości, na literaturze, na malarstwie, na mechanice, na medycynie, na muzyce, na piłce, na podatkach, na polityce, na pracy, na prawie, na psychologii, na robocie, na rolnictwie, na samochodach, na sporcie, na sztuce, na technice, na winach, na zegarku, na ziołach, na zwierzętach; na wszystkim
znać się dobrze, doskonale, nieźle, rzeczywiście, słabo, świetnie, trochę, znakomicie; po trosze
znać się jak diabli, jak mało kto
musieć znać się; trzeba znać się

	Panowie znają się świetnie na biznesie. Z kolei nas, mnie i moich kolegów, bardziej zajmuje prozaiczny światek polityki. źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo: komedia romantyczna, 2004
	Latem zaś przychodziła pora piwa, przywożonego całymi kistami, bo Wilhelm znał się na złocistym płynie, doceniał biały kołnierz i miodną goryczkę. źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995
	Nie znam się na teologii, ale Bóg nie stworzył świata dla teologów, ale dla każdego człowieka. źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: Chaszcze, 2009
	O ile znam się na chemii organicznej [...], to jest znakomita czeska śliwowica. źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
	- Znacie się na leczeniu? - zapytał łowczy starego. źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	znałem się +(e)m się znał	znałam się +(e)m się znała	znałom się +(e)m się znało	znaliśmy się +(e)śmy się znali	znałyśmy się +(e)śmy się znały
2 os.	znałeś się +(e)ś się znał	znałaś się +(e)ś się znała	znałoś się +(e)ś się znało	znaliście się +(e)ście się znali	znałyście się +(e)ście się znały
3 os.	znał się	znała się	znało się	znali się	znały się

bezosobnik: znano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się znał będę się znać	będę się znała będę się znać	będę się znało będę się znać	będziemy się znali będziemy się znać	będziemy się znały będziemy się znać
2 os.	będziesz się znał będziesz się znać	będziesz się znała będziesz się znać	będziesz się znało będziesz się znać	będziecie się znali będziecie się znać	będziecie się znały będziecie się znać
3 os.	będzie się znał będzie się znać	będzie się znała będzie się znać	będzie się znało będzie się znać	będą się znali będą się znać	będą się znały będą się znać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		znajmy się
2 os.	znaj się	znajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	znałbym się bym się znał	znałabym się bym się znała	znałobym się bym się znało	znalibyśmy się byśmy się znali	znałybyśmy się byśmy się znały
2 os.	znałbyś się byś się znał	znałabyś się byś się znała	znałobyś się byś się znało	znalibyście się byście się znali	znałybyście się byście się znały
3 os.	znałby się by się znał	znałaby się by się znała	znałoby się by się znało	znaliby się by się znali	znałyby się by się znały

bezosobnik: znano by się

bezokolicznik: znać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: znając się

gerundium: znanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: znający się

Rz_osobowy

+

znać się

+

na CZYM

Zob. znać