rozkazujący
-
wyrażający polecenie zrobienia czegoś wydawane przez osobę uprawnioną lub mającą nad kimś przewagę
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
synonimy: imperatywny
antonimy: proszący
-
- ton rozkazujący; zdanie rozkazujące
-
Nie był zadowolony, kazał ręce podnieść wyżej. Nie mogłam, a on rozkazującym tonem do mnie: Proszę podnieść ręce!
źródło: NKJP: (ATA): Bo zastrzeli, Gazeta Krakowska, 2004-09-16
Następnego ranka przyjechał z piskiem opon w poprzek hali fabrycznej. Wysiadł, rzucił mi rozkazujące spojrzenie i poszedł do biura.
źródło: NKJP: Paweł Plinta: Scenariusz niezwykłego spotkania, Dziennik Polski, 2008-12-31
Przez moment wzięła to za żart, lecz napotkawszy jego surowy, rozkazujący wzrok, zrozumiała, że naprawdę tego od niej żąda. I z całą pewnością nie będzie tolerował sprzeciwu.
źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. rozkazujący
rozkazujący
rozkazujący
rozkazujące
rozkazująca
D. rozkazującego
rozkazującego
rozkazującego
rozkazującego
rozkazującej
C. rozkazującemu
rozkazującemu
rozkazującemu
rozkazującemu
rozkazującej
B. rozkazującego
rozkazującego
rozkazujący
rozkazujące
rozkazującą
N. rozkazującym
rozkazującym
rozkazującym
rozkazującym
rozkazującą
Ms. rozkazującym
rozkazującym
rozkazującym
rozkazującym
rozkazującej
W. rozkazujący
rozkazujący
rozkazujący
rozkazujące
rozkazująca
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. rozkazujący
rozkazujący
rozkazujące
rozkazujące
D. rozkazujących
rozkazujących
rozkazujących
rozkazujących
C. rozkazującym
rozkazującym
rozkazującym
rozkazującym
B. rozkazujących
rozkazujących
rozkazujących
rozkazujące
N. rozkazującymi
rozkazującymi
rozkazującymi
rozkazującymi
Ms. rozkazujących
rozkazujących
rozkazujących
rozkazujących
W. rozkazujący
rozkazujący
rozkazujące
rozkazujące
-
Por. rozkazać, zob. kazać