niezupełnie

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. raczej nie

  • 2.

    mówiący nie do końca zgadza się z tym, co powiedział ktoś inny
  • wykładnik zaprzeczania

  • — Ojcostwo przestało być już ważne, prawda? - odezwała się.
    Niezupełnie.

    źródło: NKJP: Ewa Przybylska: Dotyk motyla, 1995

    — Masz rację. Myślę, że po takim wytłumaczeniu przestałaś się nią przejmować.
    Niezupełnie, bo jątrzyła. Wściekłam się, kiedy ta idiotka ohydnie nazwała Kaję, że... że jest... i że jest pospolita.

    źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001

    — Rozumiesz tę logikę?
    Niezupełnie. To znaczy rozumiem, ale...

    źródło: NKJP: Michał Bielecki: Siostra Komandosa, 1997

    — Została jeszcze jedna ewentualność. - wróciła do poprzedniego tematu. - Sama oddałaś mu fortepian.
    Niezupełnie. Pomyślałam, że dam każdemu z członków rodziny jakąś pamiątkę po babce. Pozwoliłam mu wybrać.

    źródło: NKJP: Hanna Kowalewska: Tego lata, w Zawrociu, 1998

    — Nie szkodzi, niech pan tylko jedzie ostrożnie. Z jedną zawsze trochę gorzej widać. Pan doktor do domu?
    Niezupełnie, mam jeszcze wizytę pod klasztorem. Potem do domu.

    źródło: NKJP: Adam Strączek: Wyznanie lekarza-łapownika, 1995

  • część mowy: komentarz metatekstowy

    podklasa: dopowiedzenie zaprzeczające

  • _. Niezupełnie.
    Zd. twierdz., pyt.
    ograniczenia zakresu użycia:
    nie: jako odpowiedź na pytania uzupełnienia, rozkazy
    szyk: stały: postpozycja
  • Zob.  zupełny