skompromitować - Wielki słownik języka polskiego PAN

spowodować, że ktoś lub coś traci dobrą opinię i naraża się na wstyd albo śmieszność

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

minister, polityk, poseł, premier, rząd skompromitował kogoś; dokument, list skompromitował kogoś; nagranie, zdjęcie skompromitowało kogoś
skompromitować koalicję, komunistów, Kościół, kraj, króla, miasto, państwo, papieża, Polaków, politykę zachodnią, Polskę, polskie prawo, premiera, region, reżim, rodzinę, rząd, socjalizm, szefa rządu, środowisko, urząd, władzę, wymiar sprawiedliwości
skompromitować przed ludźmi, przed opinią publiczną, przed rodziną, przed światem
skompromitować w czyichś oczach

	- Zrobię, co w mojej mocy. Także w tym kierunku, by cię nie skompromitować. źródło: KWSJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997
	Znacznie lepiej byłoby skompromitować go w taki sposób, żeby w ogóle musiał wyjechać z Paryża. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
	Niemcy mieli podstawy aby sądzić, że Rosjanom rozmowy te mogą służyć jedynie jako środek presji na Francuzów i Brytyjczyków; Rosjanie zaś, że Niemcy mogliby je wykorzystać dla skompromitowania Moskwy w oczach Paryża i Londynu. źródło: KWSJP: Andrzej Kastory: Złowrogie sąsiedztwo. Rosyjska polityka wobec europejskich państw ościennych w latach 1939 -1940, 1997
	Jako mnich jestem zupełnie skompromitowany przed Naną. źródło: KWSJP: Sławomir Mrożek: Teatr 5, 1967
	Stany Zjednoczone były już wówczas skompromitowane swymi imperialistycznymi posunięciami wobec Ameryki Łacińskiej. źródło: KWSJP: Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki, 1999

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skompromitowałem +(e)m skompromitował	skompromitowałam +(e)m skompromitowała	skompromitowałom +(e)m skompromitowało	skompromitowaliśmy +(e)śmy skompromitowali	skompromitowałyśmy +(e)śmy skompromitowały
2 os.	skompromitowałeś +(e)ś skompromitował	skompromitowałaś +(e)ś skompromitowała	skompromitowałoś +(e)ś skompromitowało	skompromitowaliście +(e)ście skompromitowali	skompromitowałyście +(e)ście skompromitowały
3 os.	skompromitował	skompromitowała	skompromitowało	skompromitowali	skompromitowały

bezosobnik: skompromitowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skompromitujmy
2 os.	skompromituj	skompromitujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skompromitowałbym bym skompromitował	skompromitowałabym bym skompromitowała	skompromitowałobym bym skompromitowało	skompromitowalibyśmy byśmy skompromitowali	skompromitowałybyśmy byśmy skompromitowały
2 os.	skompromitowałbyś byś skompromitował	skompromitowałabyś byś skompromitowała	skompromitowałobyś byś skompromitowało	skompromitowalibyście byście skompromitowali	skompromitowałybyście byście skompromitowały
3 os.	skompromitowałby by skompromitował	skompromitowałaby by skompromitowała	skompromitowałoby by skompromitowało	skompromitowaliby by skompromitowali	skompromitowałyby by skompromitowały

bezosobnik: skompromitowano by

bezokolicznik: skompromitować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skompromitowawszy

gerundium: skompromitowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: skompromitowany

odpowiednik aspektowy: kompromitować

Od: kompromitować